(μη μου στέλνεις γράμματα
γιατί γράμματα δεν ξέρω και....)
Μην τρεμοσβήνεις άστρο μου
σημάδι μη μου στέλνεις
και σύ λευκό μου γιασεμί
με τη μοσχοβολιά σου
κι εσύ αηδόνι μου μικρό
με τη γλυκολαλιά σου
Δεν βλέπω τα σινιάλα σας,
φωνές δεν ξεχωρίζω.
Για μένα ο κόσμος πέλαγος
κι όπου κι αν αρμενίζω,
τα ίδια μάτια συναντώ
και μια! φωνή ακούω
Κι όλη η πλάση είναι αυτός
κι όλος ο κόσμος ! ένας!
τα γέλια , όλα τραγούδι του,
τα λόγια του αέρας
Και τ όνειρό μου θάνατος
στο τέλειωμα της μέρας..
