Με λένε Αέρα και ζω ικανός
κι η φυλή μου και εγώ
σαν ανθός, αν χαθώ
να χαθώ με περηφάνια
Με τη σκουριά πολεμώ
μα το βήμα μου αστράφτει και ζω
ικανός αν χαθώ, να χαθώ με περηφάνια
Αχ, πατρίδα μου το φως σου παντρεύτηκα
κι ερωτεύτηκα τα πράσινα νερά σου
με του ονείρου το σουγιά στα χέρια
χαρακώνω όσα δεν μπορώ να ζήσω αληθινά ] 2x
μια τέτοια νύχτα γλυκιά
Σαν μετανάστης στο ίδιο το χώμα
που γεννήθηκα ζω
κι είναι αυτή η ομορφιά το δικό μου
μυστήριο τ' όνομα που έχω αντηχεί
στα βαφτίσια όλης της γης
μα δεν έχει γραφτεί σε κανένα διαβατήριο
Αχ, πατρίδα μου...
Θ' ακουμπήσω το κεφάλι μου στους ώμους σου
και θα ονειρευτώ τη θάλασσα
αύριο πάλι θα ανάψω φωτιά
για να γίνει ο γαλάζιος αέρας
γύρω μας, σπίτι
Πες μου ποια γη
και γιατί στη φωτιά εξαγνίζεται
και παραδίνει τη λευτεριά της στην ειρήνη
Σε κάθε άνθρωπο είδα την δικιά μου εξορία
και στο πρόσωπο του ο ιδρώτας
το δάκρυ μου έχει πλύνει
Αχ, πατρίδα μου...
Με λένε Αέρα και ζω ικανός
και η φυλή μου και εγώ
σαν ανθός, αν χαθώ
να χαθώ με περηφάνια
Το ίδιο χέρι
που αναβοσβήνει τ' αστέρια
Μάτια μου το ίδιο χέρι
αναβοσβήνει κι εμένα
Αχ, πατρίδα μου...
Ποιος θα μιλήσει για εμάς
θα μιλήσει αυτός που μένει πίσω
γιατί εγώ θα φεύγω
θα συνεχίσω να ακολουθώ
το ρεύμα από τις φτερούγες των πουλιών
Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος
Μουσική: Χρήστος Θηβαίος
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος
Δεν υπάρχει Νέμεση Δεν υπάρχουν θεοί παρά μόνο φύση, πλάσματα της φύσης , και δίποδα Τα τελευταία αυξάνονται επικίνδυνα
Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010
Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010
ΑΧ ΚΑΝΑΡΙΝΙ ΜΟΥ
Αχ καναρίνι μου, καναρινάκι μου
αχ καναρίνι μου γλυκό
πάρ' το φαρμάκι μου πάρ' το σαράκι μου
και κάν' τα όμορφο σκοπό
Στη φυλακή σου βάλε με
μα διώξε μου τον πόνο
εσύ που ξέρεις να ξεχνάς
με το τραγούδι μόνο
Αχ καναρίνι μου, καναρινάκι μου
πες μου τι κάνεις σαν πονάς
πού βρίσκεις τη φωνή
πού βρίσκεις δύναμη
και κάθε μέρα τραγουδάς
Στη φυλακή σου βάλε με
μα διώξε μου τον πόνο
εσύ που ξέρεις να ξεχνάς
με το τραγούδι μόνο.
Στίχοι: Γιώργος Σαμολαδάς
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος
αχ καναρίνι μου γλυκό
πάρ' το φαρμάκι μου πάρ' το σαράκι μου
και κάν' τα όμορφο σκοπό
Στη φυλακή σου βάλε με
μα διώξε μου τον πόνο
εσύ που ξέρεις να ξεχνάς
με το τραγούδι μόνο
Αχ καναρίνι μου, καναρινάκι μου
πες μου τι κάνεις σαν πονάς
πού βρίσκεις τη φωνή
πού βρίσκεις δύναμη
και κάθε μέρα τραγουδάς
Στη φυλακή σου βάλε με
μα διώξε μου τον πόνο
εσύ που ξέρεις να ξεχνάς
με το τραγούδι μόνο.
Στίχοι: Γιώργος Σαμολαδάς
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος
Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010
ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΜΙΛΩ
Δε μου αρέσει να μιλώ
Μ'αρέσει να κοιτάζω
Και μ'ένα βλέμμα σιωπηλό
Τη νύχτα να διαβάζω
Εγώ βαδίζω μοναχή
Δεν αγαπάω το πλήθος
Δεν αγαπάω όσα αγαπούν
Οι άνθρωποι συνήθως.
Δε μου αρέσει να πετώ.
Θέλω στη γη να σκύβω
Για να μη δουν στον κόσμο αυτό
Τι πόνο έχω και κρύβω
.
Εγώ βαδίζω μοναχή
Δεν αγαπάω το πλήθος
Δεν αγαπάω όσα αγαπούν
Οι άνθρωποι συνήθως.
Δε μου αρέσει να μιλώ
Μ'αρέσει να θυμάμαι.
Να ταξιδεύει το μυαλό
Κι όπου με πάει να'μαι.
Εγώ βαδίζω μοναχή
Δεν αγαπάω το πλήθος
Δεν αγαπάω όσα αγαπούν
Οι άνθρωποι συνήθως.
Μ'αρέσει να κοιτάζω
Και μ'ένα βλέμμα σιωπηλό
Τη νύχτα να διαβάζω
Εγώ βαδίζω μοναχή
Δεν αγαπάω το πλήθος
Δεν αγαπάω όσα αγαπούν
Οι άνθρωποι συνήθως.
Δε μου αρέσει να πετώ.
Θέλω στη γη να σκύβω
Για να μη δουν στον κόσμο αυτό
Τι πόνο έχω και κρύβω
.
Εγώ βαδίζω μοναχή
Δεν αγαπάω το πλήθος
Δεν αγαπάω όσα αγαπούν
Οι άνθρωποι συνήθως.
Δε μου αρέσει να μιλώ
Μ'αρέσει να θυμάμαι.
Να ταξιδεύει το μυαλό
Κι όπου με πάει να'μαι.
Εγώ βαδίζω μοναχή
Δεν αγαπάω το πλήθος
Δεν αγαπάω όσα αγαπούν
Οι άνθρωποι συνήθως.
Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010
ΔΡΟΜΟΙ
Δρόμοι που χάθηκα
με σένα πλάι μου
δεν είσαι εδώ
σκιά που έφυγε
μέσα στη θύμηση
ήσουν εσύ
Σβήνεις και χάνεσαι
κι όμως ξανάρχεσαι
κι ακροβατώ
Δρόμοι που αγάπησα
ένα αδιέξοδο
δεν είσαι εδώ
κι εγώ να χάνομαι
φτιάχνοντας το αύριο
και προορισμούς
δρόμους περπάτησα
πόρτες που άνοιξα
για να σε βρω
Σβήνω και χάνομαι
κι όλο ξανάρχομαι
κι ακροβατώ
σβήνεις και χάνεσαι
κι όλο ξανάρχεσαι
και σ' αγαπώ
Πνοή της θάλασσας
μέσα μου πέταξε
και δε γυρνά
μοιάζει κι η αγάπη
μ' ένα χαμόγελο
που προσπερνά.
Στίχοι: Στέλιος Χατζημιχαήλ.
Μουσική: Γιώργος Σταυριανός.
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Βιτάλη, στον δίσκο «Άνεμος είναι», 1990.
με σένα πλάι μου
δεν είσαι εδώ
σκιά που έφυγε
μέσα στη θύμηση
ήσουν εσύ
Σβήνεις και χάνεσαι
κι όμως ξανάρχεσαι
κι ακροβατώ
Δρόμοι που αγάπησα
ένα αδιέξοδο
δεν είσαι εδώ
κι εγώ να χάνομαι
φτιάχνοντας το αύριο
και προορισμούς
δρόμους περπάτησα
πόρτες που άνοιξα
για να σε βρω
Σβήνω και χάνομαι
κι όλο ξανάρχομαι
κι ακροβατώ
σβήνεις και χάνεσαι
κι όλο ξανάρχεσαι
και σ' αγαπώ
Πνοή της θάλασσας
μέσα μου πέταξε
και δε γυρνά
μοιάζει κι η αγάπη
μ' ένα χαμόγελο
που προσπερνά.
Στίχοι: Στέλιος Χατζημιχαήλ.
Μουσική: Γιώργος Σταυριανός.
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Βιτάλη, στον δίσκο «Άνεμος είναι», 1990.
Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010
ΚΑΙ ΛΕΙΠΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ
Όλα απόψε θυμίζουν εσένα
μάτια θλιμμένα, πάθος και ψέμα
γίνανε ένα, τα λόγια ματώνουν
πονάνε, πληγώνουν.
Περνάει ο χρόνος και όλα γυρνάνε
σαν να 'ναι ταινία μπροστά μου περνάνε
κοιμάμαι για λίγο, μετά σε θυμάμαι
φοβάμαι να φύγω, σου λέω φοβάμαι
λυπάμαι που
κλαίει η χαρά και γελάει η λύπη
μου λείπει η αγκαλιά μα αυτή μ' εγκαταλείπει
ανοίγει η αυλαία και πέφτουνε τα φώτα
τίποτα δεν είναι όπως ήτανε και πρώτα
Όλα απόψε τελειώνουν απλά
έλα και διώξε το δάκρυ μακριά
Και μου λείπεις, τα βράδια που περπατώ
αν μου φύγεις, νομίζω θα τρελαθώ
και μου λείπεις,
χωρίς να ξέρω γιατί, μη μου κρύβεις
πως νιώθεις κάτι κι εσύ..
Αν σου λείπω, τα βράδια που περπατάς
δε θα φύγω, μπορεί και να μ' αγαπάς
αν σου λείπω, χωρίς να ξέρεις γιατί
δε σου κρύβω, πως νιώθω μια ενοχή
Έλα απόψε για λίγο κοντά μου
ανοίγω τα χαρτιά μου μαζί με την καρδιά μου
ερωτά μου σε αγάπησα παράλογα
μα τώρα η λογική μου φέρεται ανάλογα
έδωσα τα πάντα για να πάρω ένα μάθημα
μη δώσεις το "εγώ" σου γιατί θα γίνει πάθημα
ένα πάτημα βρίσκω για να πάρω το ρίσκο
αναπάντητα ερωτήματα να θέλω να λύσω
κάνω βήματα μπροστά αλλά πηγαίνω πάλι πίσω
πρωτού μιλήσω αφού δακρύσω, κάτι να ζητήσω
θέλω μόνο, μόνο λίγο χρόνο,
νομίζω ότι κρυώνω
μόνο λίγο χρόνο, κάπου εδώ
τελειώνω...
Όλα απόψε τελειώνουν απλά
έλα και διώξε το δάκρυ μακριά
μάτια θλιμμένα, πάθος και ψέμα
γίνανε ένα, τα λόγια ματώνουν
πονάνε, πληγώνουν.
Περνάει ο χρόνος και όλα γυρνάνε
σαν να 'ναι ταινία μπροστά μου περνάνε
κοιμάμαι για λίγο, μετά σε θυμάμαι
φοβάμαι να φύγω, σου λέω φοβάμαι
λυπάμαι που
κλαίει η χαρά και γελάει η λύπη
μου λείπει η αγκαλιά μα αυτή μ' εγκαταλείπει
ανοίγει η αυλαία και πέφτουνε τα φώτα
τίποτα δεν είναι όπως ήτανε και πρώτα
Όλα απόψε τελειώνουν απλά
έλα και διώξε το δάκρυ μακριά
Και μου λείπεις, τα βράδια που περπατώ
αν μου φύγεις, νομίζω θα τρελαθώ
και μου λείπεις,
χωρίς να ξέρω γιατί, μη μου κρύβεις
πως νιώθεις κάτι κι εσύ..
Αν σου λείπω, τα βράδια που περπατάς
δε θα φύγω, μπορεί και να μ' αγαπάς
αν σου λείπω, χωρίς να ξέρεις γιατί
δε σου κρύβω, πως νιώθω μια ενοχή
Έλα απόψε για λίγο κοντά μου
ανοίγω τα χαρτιά μου μαζί με την καρδιά μου
ερωτά μου σε αγάπησα παράλογα
μα τώρα η λογική μου φέρεται ανάλογα
έδωσα τα πάντα για να πάρω ένα μάθημα
μη δώσεις το "εγώ" σου γιατί θα γίνει πάθημα
ένα πάτημα βρίσκω για να πάρω το ρίσκο
αναπάντητα ερωτήματα να θέλω να λύσω
κάνω βήματα μπροστά αλλά πηγαίνω πάλι πίσω
πρωτού μιλήσω αφού δακρύσω, κάτι να ζητήσω
θέλω μόνο, μόνο λίγο χρόνο,
νομίζω ότι κρυώνω
μόνο λίγο χρόνο, κάπου εδώ
τελειώνω...
Όλα απόψε τελειώνουν απλά
έλα και διώξε το δάκρυ μακριά
Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010
ΖΩΗ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΙΑ
Βαριά δειλινά κι αξημέρωτα βράδια
οι δρόμοι βουνά και τα λόγια σκοτάδια
Χαμένη ζωή μοιρασμένη στη μέση
σ' αυτό που μπορώ και σ' αυτό που μ' αρέσει
χαμένη και συ που σε είχα για μάτια
χαμένη και συ κι η ζωή δυο κομμάτια
Βαριά δειλινά κι η καρδιά να ρωτάει
σ' αυτή τη φωτιά ποιο κακό με τραβάει
Χαμένη ζωή μοιρασμένη στη μέση
σ' αυτό που μπορώ και σ' αυτό που μ' αρέσει
χαμένη και συ που σε είχα για μάτια
χαμένη και συ κι η ζωή δυο κομμάτια
Στίχοι: Βαγγέλης Βελώνιας
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός
οι δρόμοι βουνά και τα λόγια σκοτάδια
Χαμένη ζωή μοιρασμένη στη μέση
σ' αυτό που μπορώ και σ' αυτό που μ' αρέσει
χαμένη και συ που σε είχα για μάτια
χαμένη και συ κι η ζωή δυο κομμάτια
Βαριά δειλινά κι η καρδιά να ρωτάει
σ' αυτή τη φωτιά ποιο κακό με τραβάει
Χαμένη ζωή μοιρασμένη στη μέση
σ' αυτό που μπορώ και σ' αυτό που μ' αρέσει
χαμένη και συ που σε είχα για μάτια
χαμένη και συ κι η ζωή δυο κομμάτια
Στίχοι: Βαγγέλης Βελώνιας
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010
ΝΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ ΠΡΟΣΠΑΘΩ
Το ξέρω πως δεν θα ξανάρθεις
πάει καιρός που δεν με ψάχνεις
έπαψα πια στο γυρισμό σου να ελπίζω
σιγά σιγά στη μοναξιά μου συνηθίζω
Δεν θέλω να σε ξαναδώ
να σε ξεχάσω προσπαθώ
Μα είναι στιγμές που σ΄έχω ανάγκη
κι άλλες στιγμές που σε μισώ
πώς με κατάντησε η αγάπη
μόνος τα βράδια να περνώ
Κουράστηκα να περιμένω
τον εαυτό μου να παιδεύω
να μην μπορώ απ΄τη σκιά σου να ξεφύγω
σε αδιέξοδο μαζί σου καταλήγω
Δεν θέλω να σε ξαναδώ
να σε ξεχάσω προσπαθώ
Μα είναι στιγμές που σ΄έχω ανάγκη
κι άλλες στιγμές που σε μισώ
πώς με κατάντησε η αγάπη
μόνος τα βραδιά να περνώ
Στίχοι: Μιχάλης Εμιρλής
Μουσική: Μιχάλης Εμιρλής
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Εμιρλής
πάει καιρός που δεν με ψάχνεις
έπαψα πια στο γυρισμό σου να ελπίζω
σιγά σιγά στη μοναξιά μου συνηθίζω
Δεν θέλω να σε ξαναδώ
να σε ξεχάσω προσπαθώ
Μα είναι στιγμές που σ΄έχω ανάγκη
κι άλλες στιγμές που σε μισώ
πώς με κατάντησε η αγάπη
μόνος τα βράδια να περνώ
Κουράστηκα να περιμένω
τον εαυτό μου να παιδεύω
να μην μπορώ απ΄τη σκιά σου να ξεφύγω
σε αδιέξοδο μαζί σου καταλήγω
Δεν θέλω να σε ξαναδώ
να σε ξεχάσω προσπαθώ
Μα είναι στιγμές που σ΄έχω ανάγκη
κι άλλες στιγμές που σε μισώ
πώς με κατάντησε η αγάπη
μόνος τα βραδιά να περνώ
Στίχοι: Μιχάλης Εμιρλής
Μουσική: Μιχάλης Εμιρλής
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Εμιρλής
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)