Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

ΚΡΑΤΑΩ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΟΥ


Κι αν είσαι άνθρωπος αληθινός με αίμα
Έλα εδώ τις νύχτες μου να σώσεις
Κι αν είσαι όνειρο που πόθησα ως το τέρμα
Θα ρθω εγώ μ' ένα φιλί να με προδώσεις

Κρατάω την απόστασή μου
Σε κάθε τι φθηνό κι όμορφα χαρισμένο
Κρατάω την απόστασή μου
Σε κάθε πλαστικό στολίδια φορτωμένο

Κι αν είσαι άνθρωπος αληθινός με αίμα
Έλα εδώ τις νύχτες μου να σώσεις
Κι αν είσαι όνειρο που πόθησα ως το τέρμα
Θα ρθω εγώ μ ένα φιλί να με προδώσεις

Τα μάτια κλείσε κι άκουσε
Ποιες λέξεις δεν ταιριάζουν
Τα μάτια κλείσε κι άκουσε
Το γέλιο το πικρό

Τα μάτια κλείσε κι άκουσε
Το σφίξιμο στα χείλη
Τα μάτια κλείσε κι άκουσε
Το σώμα το μισό

Κρατάω την απόστασή μου
Σε μέτριες χαρές και γκρίζες ευτυχίες
Κρατάω την απόστασή μου
Σε γνώριμες γιορτές κι επώδυνες αργίες


Στίχοι - Μουσική: Σταμάτης Χατζηευσταθίου *
Ερμηνεία: Αργυρώ Καπαρού *
Άλμπουμ: Από κουρέλια νυφικό *
Βίντεο: Στέλλα Δενδηλιάρη



Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

ΣΤΕΝΑ ΜΟΥ ΣΥΝΟΡΑ

Στενά μου σύνορα που πια δεν με χωράτε
τ' απομεσήμερα ο νους μου συλλογάται
μα την απάντηση που μάταια γυρεύει,
πώς να τη βρει που εδώ κανένα δεν βολεύει

Ανάγκη πού 'γινες φιλότιμο να ζήσεις
να ζητιανεύω τις δικές μου αναμνήσεις
είν' η κατάληξη μα πια δεν με κρατάει,
τούτο τ' ασπρόμαυρο που πλέον δεν μου πάει

Αυτό τον κόσμο θα γκρεμίσω
σπάζω του χρόνου το κλειδί,
πληγές και γέφυρες θα κλείσω
κανείς μπροστά μου μη σταθεί

Φτάνουν τα ψέμματα που καίνε
οι ψευδαισθήσεις που πονούν
άλλο τα μάτια μου δεν κλαίνε
τα χείλη μου άλλο δε σφαλούν

Τόσο καιρό μεσ' στον ιστό σας μπερδεμένος
ποτέ δεν πίκρανα μα πάντα πικραμένος
Τα όνειρά μου χρόνια αντίκριζα απ' το πλάι
εδώ κατάματα κανένας δεν κοιτάει

Μα τώρα μια και δυο τα πόδια μου στην πλάτη,
κι ίσια τραβώ για το κρυφό μου μονοπάτι
Δε στρέφω πίσω μου το βλέμμα μου καθόλου,
μέρος δεν είμαι πια και θύμα του συνόλου

Αυτό τον κόσμο θα γκρεμίσω
σπάζω του χρόνου το κλειδί,
πληγές και γέφυρες θα κλείσω
κανείς μπροστά μου μη σταθεί

Φτάνουν τα ψέμματα που καίνε
οι ψευδαισθήσεις που πονούν
άλλο τα μάτια μου δεν κλαίνε
τα χείλη μου άλλο δε σφαλούν

Στίχοι: Γιάννης Γιαβάρας
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος



Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

ΕΝΑΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΛΗΣΤΗΣ

Αν με πηγαίναν αύριο στην κρεμάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα
ξέρω ποιανού το δάκρυ στάλα στάλα
θ'πεφτε από τα μάτια τα μεγάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα

Μια και με γράψανε φονιά
πήρα τον κόσμο παγανιά
και την ζωή σεργιάνι
κακό να κάνω στους κακούς
που εσύ μονάχα τους ακούς
μα ο νους σου δεν τους πιάνει

Στην ερημιά που 'χα βρεθεί
με το 'να χέρι στο σπαθί
και τ' άλλο στο βαγγέλιο
ήρθαν μανάδες κι ορφανά
κι είπα το δάκρυ που πονά
να τους το κάνω γέλιο

Μα τώρα που 'φτασε η στιγμή
να κλείσουν οι λογαριασμοί
ποιος τάχα θα μπορέσει
να δει πως είχα μια καρδιά
σαν της αγάπης τα παιδιά
και να με συγχωρέσει;

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Ρωμανός


Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ

Κάθε μια νύχτα είναι μόνο μια σελίδα
μες στο βιβλίο της ζωής μας το κλειστό,
που κάθε λέξη έχει κλέψει μιαν ελπίδα
κι αντί μελάνι έχει γραφτεί μ' ένα λυγμό...

Και τι ψυχή έχει μια νύχτα στους αιώνες,
και τι ψυχή έχεις κι εσύ να μ' αρνηθείς...
είμαστ' οι δυο μας μες στον κόσμο δυο σταγόνες,
κι εσύ μια θάλασσα ζητάς για να χαθείς...

Κάθε μια νύχτα είναι μόνο μια σελίδα
που θέλει θάρρος και κουράγιο να γραφτεί,
μα συ τρομάζεις, δεν μπορείς την καταιγίδα
κι αφήνεις πίσω τη σελίδα αυτή λευκή...

Και τι ψυχή έχει μια νύχτα στους αιώνες,
και τι ψυχή έχεις κι εσύ να μ' αρνηθείς...
είμαστ' οι δυο μας μες στον κόσμο δυο σταγόνες,
κι εσύ μια θάλασσα ζητάς για να χαθείς...

Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Στίχοι: Τάσος Σαμαρτζής
Πρώτη εκτέλεση: Σταμάτης Κραουνάκης / Δίσκος: "Τοπίο μυστικό", 1993

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΤΟΛΟΡΕΣ

Στις ανθισμένες κορυφές
ζήτησες τη ζωή σου
στ' άστρα της γης και τ' ουρανού
το φως του παραδείσου

χαράζει η μέρα σαν γυαλί
στην κόψη κόβεις βόλτες
παρέα με λαθρόβιους
πότες και μηχανόβιους
παράταιρους ιππότες

Στου αιώνα την παράγκα
στρώσε τ' όνειρό σου μάγκα
με βρισιές και προσευχές
και της μάνας τις ευχές
Στου αιώνα την παράγκα
στρώσε τ' όνειρό σου μάγκα
στα κρυφά και ταπεινά
ψάξε τα παντοτινά

Για μια Ντολόρες χάραξες
το δέρμα σου μια νύχτα
και το κορμί σου κάρφωσες
στου φεγγαριού την πίστα
Μ' άφιλτρο τώρα κι αλκοόλ
τσακίζεις τη φωνή σου
ληστής, Πιλάτος και Χριστός
εκεί που στάζει ο Θεός
θ' απλώσεις τη ζωή σου

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

ΣΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ



Άλλη μια μάχη νικημένος, νικημένος στα σημεία
τώρα δεν έχω παραμύθια,
παραμύθια ούτε αστεία
άλλη μια νύχτα με τα όνει,
με τα όνειρα μπλεγμένος
πόσα λάθη είμαι ακόμα,
είμαι ακόμα χρεωμένος

Η αλήθεια μου άδειο πιάτο
και πηδάω στον αέρα
στης ψυχής το παρακάτω
στου μυαλού το παραπέρα

Χρόνια που πέρασαν μια χούφτα
φύγαν σαν μια χούφτα αέρας
ό,τι μου αφήσαν τσιγάρα,
τα τσιγάρα μίας μέρας
φίλοι που κάναν στη ζωή μου,
στη ζωή μου τη γιορτή τους
άδειο μπουκάλι είμαι κι εγώ,
είμαι κι εγώ μες τη δική τους

Η αλήθεια μου άδειο πιάτο
και πηδάω στον αέρα
στης ψυχής το παρακάτω
στου μυαλού το παραπέρα
στης ψυχής το παρακάτω
στου μυαλού το παραπέρα

Της ζωής μου μόνο εγώ της,
μόνο εγώ της απομένω
ένα φως αφήνω πάντα,
πάντα αφήνω αναμμένο
και στα χέρια μου οι μέρες,
είν' οι μέρες φρέσκο χιόνι
έχω ακόμα μια ελπίδα,
μια ελπίδα που με σώνει

Η αλήθεια μου άδειο πιάτο
και πηδάω στον αέρα
στης ψυχής το παρακάτω
στου μυαλού το παραπέρα
στης ψυχής το παρακάτω
στου μυαλού το παραπέρα

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ του ΙΟΥΔΑ


Σου λέω πάλι
πως ξέρω να φιλώ όπως κι άλλοι
Τέλειωσε ο δρόμος
ατέλειωτο το δράμα μένει όμως
Με έχει στο στόμα
κι αυτός που δεν προδόθηκε ακόμα
Μείνε κοντά μου
αντικατοπτρισμός στην ερημιά μου
Εμένα στοχάσου
πονάνε την ψύχη μου τα καρφιά σου
Εμένα στοχάσου
πονάνε την ψύχη μου τα καρφιά σου

Γύρισα πίσω
το στίγμα του προδότη για να σβήσω
Είμαι ο χαμένος
προδότης και μαζί ο προδομένος

Ήταν να ζήσω
χολή αγαπημένους να ποτίσω
Αυτό είναι όλο
εσύ μου όρισες προδότη ρόλο
Συμμαθητές μου
πιστέψτε με δε μίσησα ποτές μου
Να με λυπάστε
ότι είστε σαν κι εμένα να θυμάστε
Να μ’ αγαπάτε
τη σωτηρία σας σε μένα τη χρωστάτε
Να μ’ αγαπάτε
τη σωτηρία σας σε μένα τη χρωστάτε

Γύρισα πίσω
το στίγμα του προδότη για να σβήσω
Είμαι ο χαμένος
προδότης και μαζί ο προδομένος
Γύρισα πίσω
το στίγμα του προδότη για να σβήσω
Είμαι ο χαμένος
προδότης και μαζί ο προδομένος

Στίχοι: Κώστας Ντόλκος
Μουσική: Θωμάς Μπέκος
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

ΚΑΠΟΥ ΒΡΑΔΥΑΖΕΙ

Γύρνα τις ώρες που χάθηκαν απόψε
κοίτα, που φεύγεις, πώς κλαίει το δειλινό.

Κάπου νυχτώνει κι ο ήλιος παγώνει
χάνεται ο δρόμος και πού να σταθώ;
Κάπου βραδιάζει, μην κλαις, δεν πειράζει
πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ.

Αγέρας παίρνει απόψε τη ζωή μου
κλείνω τα μάτια, που φεύγεις να μη δω.

Κάπου νυχτώνει κι ο ήλιος παγώνει
χάνεται ο δρόμος και πού να σταθώ;
Κάπου βραδιάζει, μην κλαις, δεν πειράζει
πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ.



Μουσική - Στίχοι: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ερμηνεία: Παντελής Θεοχαρίδης


Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

ΤΟ ΛΑΘΟΣ

Στίχοι: Βίκυ Γεροθόδωρου
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Ασλανίδου


Μόνη στης ζωής την άκρη άλλη μια φορά
Έμειναν τα όνειρα μισά
Στέγνωσε ξανά το δάκρυ μέσα στην ψυχή
κι έγινε αλμύρα στην πληγή.

Θέλω να σου πω αντίο, όμως δεν μπορώ
μένω μές στο λάθος μου να ζω
ό,τι μου ζήτησες δίνω κι ένα σου ζητώ
να 'ρχεσαι κι εγώ να ξαναζώ.

Σ' ανταμώνω στα κρυφά
εκεί στα σκοτεινά, γεννιέμαι στα φιλιά
Σε αγγίζω μιά φορά, εκεί στο πουθενά
και χάνομαι μετά.

Να ξέρεις, όλη τη ζωή μου δίνω, σώμα και ψυχή
φτάνει πάλι να 'μαστε μαζί
Σε θέλω, δε με νοιάζει που πηγαίνω
ούτε που θα βγει
Είσαι εσυ το τέλος μου κι αρχή.

Μόνη στης ζωής την άκρη
ψάχνω στο ποτό
Ένα παραμύθι να πιαστώ
κι ένα τηλεφώνημά σου, έτσι ξαφνικά
μ' έσωσε ακόμα μια φορά.

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

ΑΝΤΙΟ

Θέλω τόσα να σου γράψω
πως ν' αρχίζω και τι να ξεγράψω;
πόσα δε σου έχω πει.

Γράφω λέξεις, σβήνω σκέψεις
ίσως και να μην τ' αντέξεις
κι ας το έχεις φαντασεί.

Τώρα που σου είπα πως θα φύγω
το φοβάσαι να 'σαι μόνος
σ' άδειους τοίχους να μιλάς.

Θα μου πείς "θα φτιάξουν όλα, μείνε"
κι όχι πως με αγαπάς.

Δωσ' μου φωνή
να σου το πω
δωσ' μου ψυχή
να μην γυρίσω να σε δω
μαζί σου αφήνω ό,τι αγαπώ
και κρύβομαι στο αντίο.
Δωσ' μου φωνή
δωσ' μου ψυχή
να μην γυρίσω να σε δω
μαζί σου αφήνω ό,τι αγαπώ
και κρύβομαι στο αντίο

Στον καθρέφτη όταν κοιτάζω
με μισό πορτρέτο μοιάζω, τώρα
λείπει τ' άλλο μου μισό.

Πως να φύγω απ' τη συνήθεια
όταν δε μπορώ να δω στ' αλήθεια
τον εαυτό μου μοναχό
δεν είσαι εδώ...

Δωσ' μου φωνή
να σου το πω
δωσ' μου ψυχή
να μη γυρίσω να σε δω
μαζί σου αφήνω ό,τι αγαπώ
και κρύβομαι στ' αντίο.

Βάζω το κλειδί στην πόρτα
κι ας ανάβω όλα τα φώτα
ειν' το σπίτι σκοτεινο.

Σκόρπιες λέξεις τώρα δεν μετράνε
σ' άδεια χρόνια απαντάνε
που γεμίσαμε κι οι δυο.

Φεύγω κι ας μου λες "θα φτιάξουν όλα"
φεύγω απ' όσα αγαπώ.

Δωσ' μου φωνή
να σου το πω
δωσ' μου ψυχή
να μη γυρίσω να σε δω
μαζί σου αφήνω ό,τι αγαπώ
και κρύβομαι στ' αντίο.
Δωσ' μου φωνή
δωσ' μου ψυχή
να μη γυρίσω να σε δω
μαζί σου αφήνω ό'τι αγαπώ
και κρύβομαι στ' αντίο.

Φεύγω τώρα απ' τη συνήθεια
φεύγω και για μένα ζω στ' αλήθεια
φεύγω απ' όσα αγαπώ...

Ελευθερία Αρβανιτάκη
Συνθέτης: Λήδα Ρουμάνη
Στιχουργός: Λήδα