Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Γιατί όλα τα νόμιζα




Γιατί αγαπούσα
για να ζείς
Γιατί πονούσα
για να ακουμπάς στ αστέρια
Γιατί χανόμουν
για να αρμενίζεις θάλασσες
Γιατί κρυβόμουν
για νά'χεις χώρο
Γιατί μάτωνα
Για να δοκιμάζεις γεύσεις
Γιατί πέθαινα
για να μαθαίνεις τη ζωή
Γιατί έκλαιγα
για να γελάς σε άλλους
Γιατί στα μαλλιά έριχνα στάχτη
για να γιορτάζεις
Γιατί πλάσμα έγινα
για να είσαι θεός
Γιατί διψούσα
για να είσαι πηγή
Γιατί ..νόμιζα
για να παίζεις

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Εγώ δεν είμαι ποιητής


Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι
είμαι στιχάκι της στιγμής
πάνω σε τοίχο φυλακής
και σε παγκάκι

Με τραγουδάνε οι τρελοί και οι αλήτες
καταραμένη είμαι φυλή
με μιαν εξόριστη ψυχή
σ' άλλους πλανήτες

Εγώ δεν είμαι ποιητής
είμ' ο λυγμός του
είμαι ένας δείπνος μυστικός
δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός
κι είμ' αδερφός του


Στίχοι: Λάζαρος Ανδρέου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου


Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Μικρά βεγγαλικά



Σαν υγρασία πρωινή με ζωντανεύεις
Στο αστραφτερό σου πουθενά με τριγυρνάς
Με ρίχνεις στη φωτιά από ένα όνειρο και με ξυπνάς
Γέμισε χώμα ο αέρας που αναπνέεις
Το τελευταίο σου τσιγάρο έγινε σκόνη
Πέρασε δίπλα μου η νύχτα σου αμίλητη σε μια οθόνη

Όμως εγώ θα είμαι δίπλα σου κι ας άργησα
Θα σε προλάβω στο λιμάνι ξημερώματα
Θα πέφτουν γύρω μας μικρά βεγγαλικά
Χιλιάδες χρώματα

Γέμισε χώμα ο αέρας που αναπνέεις
Το τελευταίο σου τσιγάρο έγινε σκόνη
Πέρασε δίπλα μου η νύχτα σου αμίλητη σε μια οθόνη
Σαν υγρασία πρωινή με ζωντανεύεις
Και όποιος δεν τόλμησε να φτάσει μέχρι εδώ
Πηδάει κλείνοντας τα μάτια στον γκρεμό και πετάει

Όμως εγώ θα είμαι δίπλα σου κι ας άργησα
Θα σε προλάβω στο λιμάνι ξημερώματα
Θα πέφτουν γύρω μας μικρά βεγγαλικά
Χιλιάδες χρώματα

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Αγάπη μου....


Ατέλειωτες οι νύχτες πια αγάπη μου
κι εσύ μακριά στο μέτωπο..ακριβώς δίπλα μου..
κι εγώ στην πλάτη πυρομαχικά κουράγια να σου φέρνω..

Θάνατος χτύπησε φέτος τα παιδιά αγάπη μου ..σβήνει το αύριο..
κι οι δρόμοι οι δικοί μας έρημοι .. χωρίς σαλταδόρους..
κι οι δρόμοι οι δικοί τους παζάρι , κρεαταγορά, δυσωδία...
και κουκουλοφόροι στρατευμένοι..

Κράτα μου το χέρι..για να δουν πως είμαστε ένα..
πως ακόμα με κοιτάς στα μάτια..
σκυλιάζουν  που δεν τους αφήσαμε να μας τα δέσουν..
Μίλα μου, αγκάλιασε με ..φίλα με..
κι έτσι ας μας βρει η σφαίρα.. αγάπη μου..
Κι έτσι ας μας καταγράψει το σύμπαν ..
σαν δυο σταγόνες αίμα ..η μια μέσα στην άλλη
πάνω στον τοίχο μιας "Καισαριανής"
Αγάπη μου..

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Τι να θυμηθώ



Δεν πετάει φτερό στο πέλαγο
Και μαντάτο απ' την Αθήνα
Τι να θυμηθώ απ' τα μάτια σου
Που 'χω να τα δω ένα μήνα

Στ' άγρια σοκάκια της ψυχής
Ψάχνω μα δε σ' ανταμώνω
Α να κοιμηθώ να σ' ονειρευτώ
Που με ξέχασες και λιώνω

Ούτε που σαλεύει το νερό
Ούτε μου μιλούν οι γλάροι
Μου άργησες πολύ, πες μου πως θα 'ρθεις
Πριν να σβήσουνε οι φάροι






Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Πρώτη εκτέλεση: Απόστολος Ρίζος

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

ΑΠΟΒΛΗΤΟ


Δέν τα κατάφερα να σκαρφαλώσω στο χυδαίο
ούτε στη λάσπη να συρθώ
παρά  σε βράχο μάτωσα τα γόνατά μου
και μόνο για να μυρίσω ένα κυκλάμινο
- μέρος κι αυτό που βρήκε να φυτρώσει -
κι η θάλασσα που με πρωτόγαλα με πότισε
ποτέ της δεν μου δίδαξε τα λόγια των σειρήνων..
Γιατί λόγια θα ήτανε ..
ή ήχος άσχημος.. που όμως ο "γυιός" σου Οδυσσέα, τον νόμισε τραγούδι..




 
Στην πιο σκοτεινή ώρα της νύχτας μαθήτευσα
Τ αστέρια που τρέμοντας χανόταν ακολούθησα
ζεσταίνοντας τα με τα χέρια μου...
έτσι μ έχασε η μέρα..





 

 Ως το βυθό της θάλασσας ταξίδεψα
τέλειωσε η ανάσα  στα μισά
κι ο κόσμος ο πλασματικός
αυτός που μου έκλεβε τον ύπνο
μου χάρισε τη  μάσκα του..
κι  έγινε σάρκα μου
κι έσπασα όλους τους καθρέφτες μου
- με αναγνώρισα-
έτσι με κέρδισε το σκοτάδι..






Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Σπορέας (2)


 
Καλέ μου
Ήσουν πάντα εκεί
Μα εγώ δεν ήξερα να βλέπω
Λόγια και νότες σκόρπιζες στον αέρα
Μα εγώ δεν ήξερα να πετάω..
Μόνο την ερημιά σου σκεπτόμουν
Γιατί και γώ το ίδιο..



 
Και σαν ήρθε η νύχτα
Και μού’ δωσε όσα δεν είχα
Πέταξα να σε δώ από κοντά
Κι’ ήσουν φωτιά ήσουν Λόγος..
Και κούρνιασα ξανά στη γή και χάθηκα
Πώς να πετάς μαζί μ’ Αητούς…
Πώς να μιλάς μαζί τους..

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Σπορέας


Να είσαι λέει ποιητής...

με χίλια μάτια να κοιτάς
με μια ψυχή να δίνεις
προσκυνητής , ταξιδευτής,
και του έρωτα ντελάλης
και να σ ακούω να θρηνείς
μες στ άδικα μου βράδια
που όσο πονάει ο έρωτας
τόσο πονά κι ο κόσμος..

Να είσαι λέει ποιητής

Σπορέας σε μια στέρφα γη
σε "πεθαμένη" μήτρα
και οι έρποντες φιλόσοφοι
να σε χειροκροτούνε
με  κούφιες λέξεις
που βοσκούν κι ολοένα μηρικαζουν

και να κοιτώ τη ζυγαριά
να γέρνει απ ένα μέρος
και από σήτα να περνούν
το σύμπαν και να μένουν
μόνο στα λόγια του έρωτα
και ν αερολογούνε...


Να 'μουνα λέει γκρεμιστής..........



 














Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

BEKLEDIM.......





bekledim de gelmedin
sevdiğimi bilmedin
gözyaşımı silmedin
hiç mi beni sevmedin
şöyle böyle hiç mi beni sevmedin


bir öpücük ver bana
yalvarıyorum sana
beni kucaklasana
kollarına alsana
şöyle böyle hiç mi beni sevmedin


istanbul konağında
beni var yanağında
bir öpücük ver bana
yalvarıyorum sana
şöyle böyle hiç mi beni sevmedin

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

ΝΑ ΚΛΑΙΣ . ( Querer )

Να κλαις
έτσι ο πόθος ποθεί
η φωτιά ν' απλωθεί
μυστικό κι ένστικτό μου βαθύ

Να κλαις
που δυο μάτια κοιτάς
και να χάνεται ο χρόνος
μια στιγμή, χρόνια ή μήνες

Αργά
να φιλάς το φιλί
σαν εξαίσια απειλή
να ξεσπάει σαν το κύμα με μιας

Να κλαις
να ζητάς να σωθείς
με φωτιά να ενωθείς
κι απ' το είναι να φτάνει
ο λυγμός ως τα χείλια

Να κλαις
τί πληγή ν' αγαπάς
λαβωμένος να πας
μες στου κόσμου το γλέντι απών

Να κλαις
που νυχτώνει χωρίς
κάποια ελπίδα να βρεις
πόσα πέπλα έχει η νύχτα

Φωτιά
σε φαρέτρα χρυσή
για να μένει μισή
απ' τον έρωτα πάντα η καρδιά

Ποτέ
πάνε χρόνια είχα πει
μα ξανάρθε η αστραπή
κι είπα
βάλε στο ευάλωτο εγώ
δυο ποτήρια

Να κλαις
έτσι ο πόθος ποθεί
η φωτιά ν' απλωθεί
μυστικό κι άγγιγμά μου βαθύ
να κλαις...
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Rene Dupere
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη 




Querer
Dentro del corazon
Sin pudor, sin razon
Con el fuego de la pasion

Querer
Sin mirar hacia atras
A traves de los ojos
Siempre y todavia mas

Amar
Para poder luchar
Contra el viento y volar
Descubrir la belleza del mar

Querer
Y poder compartir
Nuestra sed de vivir
El regalo que nos da el amor
Es la vida

Querer
Entre cielo y mar
Sin fuerza de gravedad
Sentimiento de libertad

Querer
Sin jamas esperar
Dar solo para dar
Siempre y todavia mas

Amar
Para poder luchar
Contra el viento y volar
Descubir la belleza del mar

Querer
Y poder compartir
Nuestra sed de vivir
El regalo que nos da el amor
Es la vida

Querer
Dentro del corazon
Sin pudor, sin razon
Con el fuego de la pasion
Y volar (less)

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ




Στου δράκου την καμπούρα
πάνω στης ράχης το φτερό
στ' άγρια τα κάστρα πολεμάω
κι έτσι τους χρόνους μου μετρώ

Φτιάχνω φαρέτρα μαύρη
απ' της νύχτας τα μαλλιά
πάνω στης γης τ' αλάτι γράφω
και τραγουδώ με τα σκυλιά

Την κούπα μου γεμίζω,
κερνάω το φίδι για να βγει
όρθιος στον ήλιο να γρικάω,
στον ουρανό του αετού η κραυγή


Στίχοι: Δημήτρης Υφαντής
Μουσική: Δημήτρης Υφαντής
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Χαρούλης


Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

ΘΑ 'ΡΘΕΙ ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ.

Αγ. Νάπα

Κρίμα που έφυγες προτού νυχτώσει
Θα τα προλάβαινες τα οριστικά

Χτυπάει η φύση όποιον προδώσει
Άνθραξ ο άνθρωπος κανονικά

Να ρθει μια θάλασσα να μας σκεπάσει
Υγρή, ζεστή μου αγκαλιά
Μονάχα αυτή τον έρωτά μας θα σωπάσει
Μονάχα αυτή και τα φιλιά

Κρίμα που έφυγες προτού χαράξει
Φιλιά θα χάραζα παντοτινά
Έμεινε ο έρωτας στην ίδια τάξη
Κι όλα κριθήκανε μηδαμινά

Να ρθει μια θάλασσα να μας σκεπάσει
Υγρή, ζεστή μου αγκαλιά
Μονάχα αυτή τον έρωτά μας θα σωπάσει
Μονάχα αυτή και τα φιλιά



 

Μουσική, στίχοι :Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση : Δάφνη Λέμπερου, σπείρα-σπείρα

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011





Σαν μοναχός χωρίς το ράσο,
σαν προσφυγάκι δίχως πάσο.
Έτσι κι εγώ το δρόμο έχασα κι αργούσα
γιατί χωρίς, χωρίς ελπίδα αγαπούσα...

Κλείσε τα μάτια σου
να φύγω να χαθώ.
Γι΄ αυτά τα μάτια σου
θα ξαναρθώ.

Γι΄ αυτά τα μάτια σου
πεθαίνω, ξεψυχώ
κλείσε τα μάτια σου
ν΄ αναστηθώ.

Σαν την αυγή μετά τη νύχτα,
σαν το φιλί μετά την πίκρα.
Έτσι κι εσύ ήρθες στη μαύρη μοναξιά μου
φωτιά να βάλεις στα όνειρά μου.

Κλείσε τα μάτια σου
να φύγω να χαθώ,
γι΄ αυτά τα μάτια σου
θα ξαναρθώ.

Γι΄ αυτά τα μάτια σου
πεθαίνω, ξεψυχώ
κλείσε τα μάτια σου
ν΄ αναστηθώ.
 
(από Ελίτσα) 

Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Το παιδί με τα όνειρα στα μάτια

Όλη μου η ζωή ένα κόλπο. Μια ψευδαίσθηση καλή.
Είχα δώσει κι έναν όρκο. Να πουλήσω την ψυχή.

Μα δεν τον τήρησα και παρατήρησα, να υπάρχω πάλι.
Και με συνάντησα εκεί που με άφησα, πάνω στο μπλέ λιβάδι..

Ρεφραίν
Αύριο το πρωί, θα 'ναι μια νέα αρχή,
με θεατές κομμάτια..
Θα με επισκεφτεί, εκείνο το παιδί,
με όνειρα στα μάτια..
Που ξέρει να γελά, κρυφα και φανερά,
τον κόσμο να αγαπάει..
Κι έχει μια αγκαλιά, πολύ πορτοκαλιά,
σαν ήλιος που ξυπνάει..

Όλη μου η ζωή ένα κόλπο. Ταχυδακτυλουργός καλός.
Τώρα γίνομαι ένα όπλο. Στόχος μου ο εαυτός.

Μα εδώ είμαι γύρισα και παρατήρησα, να υπάρχω πάλι.
Και με χρειάζομαι αφού με νοιάζομαι, όσο και όλοι οι άλλοι..

Ρεφραίν
Αύριο το πρωί,
θα 'ναι μια νέα αρχή,
με θεατές κομμάτια..
Θα με επισκεφτεί,
εκείνο το παιδί,
με όνειρα στα μάτια..
Που ξέρει να γελά,
κρυφα και φανερά,
τον κόσμο να αγαπάει..
Και έχει μια αγκαλιά,
πολύ πορτοκαλιά,
σαν ήλιος που ξυπνάει..



Στίχοι: Βαγγέλης Ευαγγελίου - Αλέξης Καραβέργος

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Παιδί με το γρατζουνισμένο γόνατο.



....κοντά σου είδες ν' ασπρίζει ένα βρεμένο βότσαλο,
άκουσες να σφυρίζει ένα καλάμι........



"Παιδί με το γρατζουνισμένο γόνατο"
των Οδυσσέα Ελύτη- Γιάννη Μαρκόπουλου
ερμηνεία Μαρία Δημητριάδη από το δίσκο "Ήλιος ο Πρώτος" 


ΕΝΑ ΒΟΤΣΑΛΟ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ

Από το μπλόγκ
της
που μου το δάνεισε


Το πρώτο μας παιχνίδι στη θάλασσα.

Βότσαλο
Ετερόφωτο .. με κλεμμένο φως,
 του ήλιου ..που δεν είδαμε… ποιος να κοιτάξει ψηλά τούτες τις ώρες..

Βότσαλο άχρωμο .. λαμπερό.. μόνο μέσα στο νερό θα καταλάβεις το χρώμα του..
στο θαλασσινό νερό…αγαπάει την αρμύρα.. μισεί τις λίμνες.. και υπομένει  τα παιδικά χέρια που το πετούν μέσα σ αυτήν για να θαυμάσουν τους κύκλους που θα κάνει  ανατριχιάζοντας..
Βότσαλο …πέτρα άψυχη.. άλογη.. που γεννήθηκε για να παίζουμε και να χτυπάμε..
τις ανασφάλειες μας  .. τις ανεπάρκειές μας .. για να ξαναγυρίζουμε ησυχασμένοι σ αυτές..
ένα βότσαλο στη λίμνη…ένας κύκλος …δυο.. τρεις… μπορεί και περισσότεροι ..μετά θα χαθούν ..τα πάντα σβήνονται…διαγράφονται ..καλύπτονται..κατεβάζονται…
ακόμα και η  γάτα αναθεωρεί και ντρέπεται για ότι έκανε.. Χα!

Κανένας δεν είπε πως μπορεί να πονάνε τα βότσαλα … ο σκοπός είναι να αντιδράσει
 η λίμνη μας και το λιμνάζων μέσα μας… 

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

ΞΥΠΝΑΩ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΣΟΥ



Προσπάθησα πολύ να σε αφήσω
Να σβήσω από το σώμα μου το χάδι σου
Σελίδα στη ζωή μου να γυρίσω
Μα κάθε πρωινό ξυπνάω στο πλάι σου

Δεν ξέρω αν θα χάσω η αν κερδίσω
Που μένω εδώ κρυμμένος στην αγάπη σου
Αν όσα ονειρεύομαι θα ζήσω
Μα έχω πάντα τόσο την ανάγκη σου
Και κάθε πρωινό ξυπνάω στο πλάι σου

Προσπάθησα πολύ να προχωρήσω
Να φύγω απ' τα σύνορα του χάρτη σου
Μα πάντα κάτι με κρατάει πίσω
Και το πρωί με βρίσκει στο κρεβάτι σου

*Δεν ξέρω αν θα χάσω η αν κερδίσω
Που μένω εδώ κρυμμένος στην αγάπη σου
Αν όσα ονειρεύομαι θα ζήσω
Μα έχω πάντα τόσο την ανάγκη σου
Και κάθε πρωινό ξυπνάω στο πλάι σου [χ2]

Apo to neo cd tou Mixalh Emirli me titlo : Fwtia sta paramythia

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Οποτε σ αποθύμησα.

Εμένα με γνωρίζουνε οι πιο μεγάλοι δρόμοι
δρόμοι που τους περπάτησα μέχρι ν' αλλάξεις γνώμη

Βαθιά της νύχτας μου ρωγμή
πόσο ν' αντέξει ένα κορμί
της πίκρας τ' ανηφόρια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια

Εμένα με γνωρίζουνε οι πιο μεγάλες νύχτες
νύχτες που σε περίμενα κι όμως ποτέ δεν ήρθες

Βαθιά της νύχτας μου ρωγμή
πόσο ν' αντέξει ένα κορμί
της πίκρας τ' ανηφόρια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια
 
στίχοι  του Κώστα Φασουλά 
 μουσική του Πάρη Περυσινάκη



Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

ΡΕΣΤΑ





Είν' ο κόσμος πέρασμα
και η αγάπη κέρασμα
αντάλλαγμα δεν έχει
έλα ψυχή μου να με βρεις
στρώσε τραπέζι της γιορτής
η τύχη παίζει να χαρείς
και το ρολόι τρέχει

Όνειρο είναι η ζωή
ξοδέψου στην αγάπη
καρδιά που όλα τα 'δωσε
είναι καρδιά γεμάτη

Πέφτει στους δρόμους καταχνιά
σε μια στροφή με μια πενιά
η νύχτα θα μας πάρει
σ' αυτό τον κόσμο τον καλό
όποιος δε βρίσκει ουρανό
στο μαύρο και στο κόκκινο
τα ρέστα του ποντάρει

Όνειρο είναι η ζωή
ξοδέψου στην αγάπη
καρδιά που όλα τα 'δωσε
είναι καρδιά γεμάτη (Χ2)
 

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Περιπλάνηση..



Σε παίρνω με απόκρυψη
Για να μη δεις τον αριθμό
Φοβάμαι την απόρριψη
και δεν σου λέω σ αγαπώ (δις)

Και μένω σ ένα παιχνίδι μπερδεμένο
Να μπαίνω στης περιπλάνησης το τραίνο (δις)

Ανοίγω το ραδιόφωνο
Τραγούδι γράφει.. σιωπές
Με ήχο χαμηλόφωνο
ανακυκλώνω τις στιγμές (δις)

Και μένω σ ένα παιχνίδι μπερδεμένο

Να μπαίνω στης περιπλάνησης το τραίνο (δις)


ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ
ΣΤΙΧΟΙ: ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΙΜΠΑΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ: ΝΙΚΟΣ ΠΙΤΛΟΓΛΟΥ
ΔΙΣΚΟΣ : ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: "ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ"


 Ελιά

Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Αγαπάω κι αδιαφορώ..





Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Αγαπάω κι αδιαφορώ
και κρατάω τον κατάλληλο χορό
το λοιπόν θα αγαπάω και μένα
όπως εσένα

Μην παρανοείς τα λόγια που 'χω πει
είναι η πιο απλή του κόσμου συνταγή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο σ' το λέω ν' αγαπάς

Κοίτα με στα μάτια με υπομονή
διώξε του άλλου κόσμου την επιρροή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο σ' το λέω ν' αγαπάς

Αγαπάω κι αδιαφορώ
και μαζί σου το 'χω μάθει και αυτό
παραδόξως ν' αγαπάω και μένα
όπως εσένα

Την εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ
ούτε μέσα στη σκιά του θα χαθώ
μάγεψαν και σένανε τα ξωτικά
κάνεις πάλι κύκλους σ' άλλη αγκαλιά

Και μη μας τρομάζουν φως μου οι πληγές
στις χρυσές στιγμές μας πλάι και αυτές
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο στο λέω ν' αγαπάς

Αγαπάω κι αδιαφορώ
κι έχω φτιάξει έναν καινούργιο εαυτό
τώρα πια με αγαπάω και μένα
όπως εσένα



ελιά

Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

Μάτια μου..

Για σένα
που δεν πιστεύεις
στα παραμύθια..

Αγ. Ρουμέλη

Όταν θέλεις ήλιους μου χαρίζεις
κρυσταλλάκι με ραγίζεις
Ο παράδεισος το σταυροδρόμι
μια μαζί και χίλιες μόνη
Με χαϊδεύεις κι έχω ακόμα μιαν ελπίδα
η καρδούλα σου κρατά ασπίδα

Μάτια μου, μάτια μου τι κάνεις
ζήσε μια φόρα πριν να πεθάνεις
Ξημερώνει θα σε συναντήσω
με το φως του ήλιου θα σε ντύσω
Μάτια μου, μάτια μου τι κάνεις
έδιωξες την τρέλλα μα την φτάνεις
Κι αν με κόψεις δε θα σε μισήσω
κράτα με λιγάκι μη λυγίσω

Έφυγες και ψάχνεις στα χαμένα
κι όμως είμαι εδώ για σένα
Άφησε με να σου τραγουδήσω
δε γυρνά τίποτα πίσω
Φεύγει η μέρα και το φως της σιγοσβήνει
το φιλί σ' αυτή τη γη θα μείνει

Μάτια μου, μάτια μου τι κάνεις
ζήσε μια φόρα πριν να πεθάνεις
Ξημερώνει θα σε συναντήσω
με το φως του ήλιου θα σε ντύσω
Μάτια μου, μάτια μου τι κάνεις
έδιωξες την τρέλλα μα την φτάνεις
Κι αν με κόψεις δε θα σε μισήσω
κράτα με λιγάκι μη λυγίσω

ΣΤΙΧΟΙ& ΜΟΥΣΙΚΗ-ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΣ
CD-ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

 

Από ελίτσα


Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

Πάρε πια τον δρόμο σου..



Τώρα πια που σιγοσβήνει
η τρελή αγάπη μας εκείνη
κι εφιάλτης έγινες,όμορφο όνειρό μου
πάρε πια το δρόμο σου
κι εγώ το δικό μου

Τίποτε πια δεν μας δένει
και γι' αυτό πριν γίνουμε δυο ξένοι
φίλα με στερνή φορά
κι ύστερα μωρό μου
πάρε εσύ το δρόμο σου
κι εγώ το δικό μου

Ας μην πούμε ούτε συγνώμη
και μπροστά σ' αυτό το σταυροδρόμι
για καλό σου,βέβαια,
και για το καλό μου
πάρε πια το δρόμο σου
κι εγώ το δικό μου
 
 
Συνθέτης Τραϊφόρος-Σμυρναίος
Νίνου-Τζουανάκος

Από Ελίτσα

Παρέα..



Δεν τ’ αναλύω πιο πολύ
το θέμα που με καίει.
Κανένας σας δε φταίει∙
το παίρνω απάνω μου όλο εγώ...

Βγάλτε με μόνο για καφέ,
να πάρω λίγο αέρα.
Σαν να ’φαγα μια σφαίρα
και δε μπορώ να σηκωθώ...

Παρέα μόνο σάς ζητώ∙
δε θέλω να το συζητώ.
Δε θέλω αναλύσεις∙
μην ψάχνετε για λύσεις.

Παρέα διακριτική,
σαν να μην είστε καν εκεί.
Αν θέλεις να μιλήσεις,
το κάνεις πριν κυλήσεις...

Σαν να μην έγινε ποτέ...
Για τον καιρό ας πούμε.
Τη λύση δε θα βρούμε,
όσο κι αν θέλετε πολύ...

Βγάλτε με μόνο για ποτό∙
γνωρίστε μου γνωστούς σας.
Και για τους εαυτούς σας
κρατείστε κάθε συμβουλή...

Παρέα μόνο σάς ζητώ∙
δε θέλω να το συζητώ.
Δε θέλω αναλύσεις∙
μην ψάχνετε για λύσεις.

Παρέα διακριτική,
σαν να μην είστε καν εκεί.
Αν θέλεις να μιλήσεις,
το κάνεις πριν κυλήσεις...

Παρέα διακριτική,
σαν να μην είστε καν εκεί.
Αν θέλεις να μιλήσεις,
το κάνεις πριν κυλήσεις...



Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου & Κωστής Μαραβέγιας ( Ντουέτο )


(από Ελίτσα )

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

Μεθυσμένη πολιτεία

Μεθυσμένη πολιτεία με σημαδεψες βαθιά
είχα κάποτε μια αγάπη
και την πήρε η συννεφιά
μες την έρημη πλατεία
τ' όνειρό μου το παλιό
μεθυσμένη πολιτεία σ' αγαπώ

Μεθυσμένη πολιτεία
μια κορνίζα αδειανή
μια λατέρνα είν' η ζωή μου
με ξεκούρδιστη φωνή
πάνε κι έρχονται σαν πλοία
οι αναμνήσεις στον καιρό
μεθυσμένη πολιτεία σ' αγαπώ

Μεθυσμένη πολιτεία
κάποιας άλλης εποχής
σε γυρεύω στο τραγούδι της βροχής
μια παλιά φωτογραφία
στο συρτάρι το κλειστό
μεθυσμένη πολιτεία σ' αγαπώ

μεθυσμένη πολιτεία
με σημάδεψες βαθιά
είχα κάποτε μια αγάπη
και την πήρε η συννεφιά
τ' όνειρό μου το παλιό
μεθυσμένη πολιτεία σ' αγαπώ

Μεθυσμένη πολιτεία
κάποιας άλλης εποχής
σε γυρεύω στο τραγούδι της βροχής
μια παλιά φωτογραφία
στο συρτάρι το κλειστό
μεθυσμένη πολιτεία σ' αγαπώ

Μεθυσμένη πολιτεία με σημάδεψες βαθιά
είχα κάποτε μια αγάπη και την πήρε η συννεφιά
μες την έρημη πλατεία τ' όνειρό μου το παλιό
Μεθυσμένη πολιτεία σ' αγαπώ


Στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος
Μουσική: Μιχάλης Μικελής
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση


Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Νέα κιβωτός


Στη ΝΕΜΕΣΗ αντί συγνώμης
(ε! είδα που έψαχνες κάτι ..και είπα:
λές να είναι αυτός? ).. elitsa


Της νέας κιβωτού ιδού κατάλογος δειγμάτων,
που απ’ τη νέα θα σωθούν πλημμύρα των πραγμάτων

Θα είναι ο δικηγόρος που φονιά θα ‘χει γλιτώσει
κι ο δικαστής που μέσα τον ζητιάνο θα ‘χει χώσει
Θα είναι κι ο γιατρός που με μισό σε βλέπει μάτι
και θα ‘χει κάνει φάκελο τον όρκο του Ιπποκράτη

Κι ο δημοσιογράφος που στην άκρη παζαρεύει
και μπρος στην τηλεόραση τον φταίχτη αλλού γυρεύει
Δημόσιος υπάλληλος με γάιδαρο δεμένο
ν’ αδιαφορεί για όλους που τον έχουν πληρωμένο

O γείτονας που γι’ άλλους φέρνει την αστυνομία
μα τη δική του κάνει στα κρυφά παρανομία
Μικροαστός με κάρτες και τα πάντα χρεωμένα
που θα ‘χει τα παιδιά του μακριά κι αγαπημένα

Του τραγουδιού εκπρόσωπος γεμάτος με χρυσάφι
να κάνει σούπα το μυαλό και την καρδιά πιλάφι
Ο Γιάπης με το κινητό, για να μιλάει πάντα
στον εαυτό του δε μιλά…τον έβαλε στη μπάντα
ΡΕΦΡΕΝ (ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ)
Της νέας εποχής, Εκπρόσωπος κι εσύ…Τα βλέπεις με καρδιά μισή
Η ελπίδα είμαστε εμείς κι αν στ όνειρό μας μπεις,
το φως που βλέπουμε θα δεις

Θα είναι κι ο ψυχίατρος για να ζητάς βοήθεια
χωρίς κι αυτός να ξέρει η ψυχή τι ‘ναι στ’ αλήθεια
Παπάς που τα πνευματικά στα λόγια τα κατέχει
να σε γεμίζει ενοχές, στο χέρι του να σ’ έχει

Ο δάσκαλος που την παιδεία παίδεμα την κάνει
φακές τη γνώση θεωρεί και το μυαλό καζάνι
Διαφημιστής καπάτσος να πουλά πλαστές ανάγκες
και να σε πείθει πως αυτές τις έχουν μόνο οι μάγκες

Να βρέχει ήδη άρχισε απ’ έξω μην κλειστείτε
όσοι πιστοί προσέλθετε μα πρέπει να βιαστείτε
Ο Νώε καθαιρέθηκε κι ο τιμωρός λουφάζει
ο εαυτός σας θα ν’ αυτός που μέσα θα σας βάζει

Κι εγώ θα παρευρίσκομαι, απ’ όλους πρώτος θα ‘μια
γιατί όλους τους ανέχομαι και ήσυχος κοιμάμαι
Εγώ είμαι ο πιο χρήσιμος, ο μέτριος και μέσος
εγώ είμαι το μέσο τους, θα με δεχτούν αμέσως
ΡΕΦΡΕΝ 2 (ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ)
Της νέας εποχής, Εκπρόσωπος κι εσύ…Τα βλέπεις με καρδιά μισή
Η ελπίδα είμαστε εμείς κι αν στ όνειρό μας μπεις,
Το φως που βλέπουμε θα δεις

ΡΕΦΡΕΝ 3
Στη Νέα Εποχή, Ελπίδα κι Αντοχή, σε βλέμμα καθαρό ζητάς
Της κάθε Εποχής, η Ελπίδα είμαστε εμείς…Όπου κοιτάμε να κοιτάς
ΡΕΦΡΕΝ 4
Στη Νέα Εποχή, με μια παλιά ευχή… «Να φτιάξουμ’ ένα κόσμο απ την αρχή»…
Η Ελπίδα είμαστε εμείς κι αν στ όνειρό μας μπεις το Φως που βλέπουμε θα δεις…


Στίχοι: Κώστας Κολοβός
Μουσική: Γρηγόρης Δεσύπρης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Δεσύπρης


Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Πόσο λυπάμαι.


Πολλές αγάπες γνώρισα, αγάπησα και χώρισα
μα όπου κι αν γυρνούσα, εσένα ζητούσα.
Στα όνειρα τα χίλια μου, σε γύρευαν τα χείλια μου
σε γύρευε η ψυχή μου και πόθοι κρυφοί μου.

Πόσο λυπάμαι τα χρόνια που πήγαν χαμένα
πριν να γνωρίσω εσένα, που πρόσμενα καιρό,
μα πως φοβάμαι πως ίσως μια μέρα, σε χάσω
γιατί να σε ξεχάσω ποτέ δεν θα μπορώ...

Γείρε κοντά μου, αγάπη γλυκιά μου,
θέλω ακόμα ξανά να σου πω...

Πόσο λυπάμαι τα χρόνια που πήγαν χαμένα
πριν να γνωρίσω εσένα, που πρόσμενα καιρό,
μα πως φοβάμαι πως ίσως μια μέρα σε χάσω
γιατί να σε ξεχάσω ποτέ δεν θα μπορώ...

Στίχοι: Βασίλης Σπυρόπουλος & Πάνος Παπαδούκας
Μουσική: Κώστας Γιαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Σοφία Βέμπο


Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Εν λευκώ.




Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο;
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ' το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα"
τώρα δε θα 'χα τη φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρη η τρέλα
Αν είχε σώμα θα 'ταν πάλι ψέμα.

Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο
σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου
κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου
μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ' όποιον μου εξηγήσει
να 'χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει...

Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ...

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι
το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει
Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δε θα 'τανε φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρο ο φόβος
Αν είχε σώμα θα 'ταν σαν κι εμένα.

Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε
κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις
κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν' ανέβεις.

Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.

Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ' αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα να 'ναι σαν κι εμένα...

Τίποτα σημαντικό...
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....




Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Απονες Εξουσίες



Μια νύχτα που βουλιάζανε
τα σπίτια μες στο χιόνι
καρδούλα μου
στον κάτω δρόμο του χωριού
καρδούλα μου
σκοτώσαν τον Αντώνη
Αντώνη μου

Μάνα σε ξεκληρίσανε
άπονες εξουσίες
ψυχή δε σου αφήσανε
μόνο φωτογραφίες

Ο ένας γιος της μπάρκαρε
κρυφά από τη Μεθώνη
καρδούλα μου
τον άλλο τον συλλάβανε
καρδούλα μου
γιατί ήταν γιος του Αντώνη
Αντώνη μου

Μάνα σε ξεκληρίσανε
άπονες εξουσίες
ψυχή δε σου αφήσανε
μόνο φωτογραφίες

 

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Θα 'θελα να'χα





Θα ΄θελα να ΄χα
Μια αγάπη μόνο
Να ΄βλεπα ήλιο και ξαστεριά

Να ΄χα μονάχα
Μόνο έναν πόνο
Και μια ημέρα όλο πουλιά

Θα ΄θελα να ΄χα
Μια αγάπη μόνο
Να ΄βλεπα ήλιο και ξαστεριά

Να ΄χα μονάχα
Μόνο έναν πόνο
Και μια ημέρα όλο πουλιά

Θα ΄θελα να ΄χα
Δύο αστέρια
Να μη τα βλέπω πια μακριά

Να ΄χα δικά μου
Δυο άσπρα χέρια
Και έναν ήλιο στην παγωνιά

Θα ΄θελα να ΄χα
Μια αγάπη μόνο
Να ΄βλεπα ήλιο και ξαστεριά

Να ΄χα μονάχα
Μόνο έναν πόνο
Και μια ημέρα όλο πουλιά

Θα ΄θελα να ΄χα
Μια αγάπη μόνο
 
 
 
 

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

ΛΗΘΗ



Παγιδευμένος στο όνειρό μου
μέρες ανάστροφα πάλι μετρώ
Σημάδι βάζω τον εαυτό μου
μα στη συνέχεια πάντα αστοχώ

Είναι η αλήθεια που όλο μου μοιάζει
ίσια κατάματα πώς με κοιτά
δεν την αντέχω να με τρομάζει
πάντα εμένανε να βγάζει μπροστά

Θέλω να βγω να γελάσω να πιω
απ' της λήθης τη χαρά
Μα δεν μπορώ την ψυχή μου να βρω
μέσα στα ρηχά νερά
Κι αν όλο αυτό θα μ' αφήσει λειψό
δεν πειράζει που είν' αργά
εγώ θέλω να βγω να γελάσω να πιω
απ' της λήθης τη χαρά

Φύγαν οι φίλοι ήρθαν τα λόγια
οι άδειες σκέψεις μου πλοία βαριά
μόνος να κρύβομαι μες στα υπόγεια
μήπως και φτάσω σε μιαν άλλη στεριά

Κι αν είναι η σύμβαση που όλα τ' αρπάζει
σαν μια συνήθεια όπως παλιά
κι αυτή η ανάγκη μου που όλα τ' αλλάζει
και πάντα εμένανε να βγάζει μπροστά

Θέλω να βγω να γελάσω να πιω
απ' της λήθης τη χαρά
Μα δεν μπορώ την ψυχή μου να βρω
μέσα στα ρηχά νερά
Κι αν όλο αυτό θα μ' αφήσει λειψό
δεν πειράζει που είν' αργά
εγώ θέλω να βγω να γελάσω να πιω
απ' της λήθης τη χαρά 


Στίχοι: Ζερβουδάκης Δημήτρης
Μουσική: Ζερβουδάκης Δημήτρης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Ζερβουδάκης & Σοφία Γεωργαντζή ( Ντουέτο )
 Άλλες ερμηνείες:
Θοδωρής Κοτονιάς


Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

ΟΝΕΙΡΑ



Λίνας Νικολακοπούλου, Θάνου Μικρούτσικου
 
 
Δεν θέλω να παρατηρώ ..κουράστηκα.
Γιατί όσα σκέπτομαι δεν τα χωρά η καρδιά μου
Γιατί όσα λες, λαθραία και παράνομα
χωρίς να ξέρεις γίνονται δικά μου

"η πιο τραγική φιγούρα
ο αιχμάλωτος εαυτός
μετά από προδοσία"

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ


Κοίτα τι γρήγορα  ανεβαίνει το φεγγάρι..
μέτρα τον χρόνο
Η κορυφογραμμή του Υμηττού
ανήμπορη να το κρατήσει κοντά της.
Μεγαλώνει μεταξύ τους η απόσταση
δείχνοντας πόσο γρήγορα περνά η ζωή
που δεν μετράς.