Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

ΑΙΝΤΕ ΚΑΙ ΝΤΕ

Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Νίκος Μαμαγκάκης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος

Άιντε και ντε
άιντε και ντε
άιντε και ντε
άιντε ντε
άιντε και ντε

Άιντε το τραίνο πήγαινε
όρθιος ο μηχανοδηγός
με το κασκέτο του στραβά
καλό τιμόνι κουμαντάριζε
μες στη καπνιά
μες στη βραδυά
με μπλούζα σα λυκοπροβιά
ασίκης μηχανοδηγός
με το μικρό μουστάκι του
καλό τιμόνι οδήγαγε
το τραίνο για τον ουρανό
άιντε και ντε...

Κι όλο στον ουρανό το τραίνο πήγαινε
άιντε και νύχτωνε
πίσω του δάσος ορφανό
άφηνε μιαν ουρά καπνό
στο ματωμένο δειληνό
άιντε ντε

Άιντε και ντε...
μες στην πετσέτα το ψωμί και το κρομμύδι
ώρα για σχόλασμα παιδιά
ένας σπουργίτης μοναχά
τα ψίχουλα τσιμπολογά
άιντε και ντε...

Άιντε και ντε...
άιντε τα τραίνα βούλιαξαν
ένα μονάχο καταμόναχο
έξω απ' τις ράγες πήγαινε
με τους νεκρούς του θερμαστές
και τους νεκρούς εισπράκτορες
μια μαλακιάν ουρά καπνό
άφηνε μες στον ουρανό
μεγάλο δάσος ορφανό
μια μαλακιάν ουρά καπνό
στο μαραμένο δειληνό
άιντε και ντε...

Άιντε και ντε...
κάψα και σίδερο

Να μια, να δυο, να κι άλλη μια
λοστοί ξηνάρια και σφυριά
κι ο δυναμίτης στη βραχόπετρα
στα μάτια σου πέτρα μουγκή
στα μάτια σου πέτρα σκληρή
σπίτι δεν έχτισες εσύ
με τη δουλειά σου τη βαριά
χτίσ' το λοιπόν με την βαρυά
- να δυο, να τρεις να κι άλλη μια
κι ο κόκορας λαλεί μακρυά
άιντε και ντε...



ΕΒΡΕΧΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ

Στίχοι: Σταύρος Κουγιουμτζής
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Κουγιουμτζή

Χθες το βράδυ μόνη
σ' ένα πέτρινο παγκάκι
κι ήτανε ο έρωτας απών
κι από μακριά ερχότανε ένα τραγουδάκι
επισκέπτης απ' το παρελθόν

Εβρεχε ο κόσμος έβρεχε η ζωή
και η απουσία σου κενό μες την ψυχή μου
έλειπε η αγάπη έλειπες κι εσύ
κι όλα ήταν μιά πικρή βροχή

Χθες το βράδυ μόνη
μέσα σ' ένα καφενείο
βρήκα τον παλιό μου εαυτό
να μου λέει ξανά το τελευταίο σου αντίο
σαν τραυματισμένο σ' αγαπώ



Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

ΒΡΑΔΙΑΖΕΙ

Ακόμα ένα τραγούδι που σιγομουρμούριζες τότε χωρίς καλά- καλά να καταλαβαίνεις το νόημά του.. Αυτό και η «ροδιά η τετράκλωνη»
Στο σπίτι τα βλέμματα περίεργα… αυτά τα τραγούδια δεν τα έλεγε ο Μαρούδας,
Και ..κάτσε ν’ ακούσεις ένα πιο ωραίο ..με τον Ζαγοραίο ..πάντα σε διέκοπτε η φιλενάδα σου..
Μέχρι που απόμεινες μόνος με το τρανζιστοράκι σου ..
Κι αυτές οι επιλογές σου.. Πάντα μόνο σ’ αφήνουν…ακόμα..

Τότε από την χορωδία …. Κοίτα πως σταματάει το μυαλό.. και πως κολλάει ο υπολογιστής για να την ψάξεις ..μην σκας …αύριο..

Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Πουλόπουλος


Ξημέρωμα σε γύρεψα
το δειλινό σε βρήκα
με την καρδιά σου μίλησα
στη μαύρη μοίρα μπήκα

Βοριάς χτυπά την πόρτα μου
και στην ψυχή μου αγιάζι
και στα πικρά τα μάτια μου
στιγμή-στιγμή βραδιάζει

Τα μάτια σου εγύρεψα
στο φως να περπατήσω
να γίνω όνειρο γλυκό
καημούς παλιούς ν’ αφήσω


ΧΑΡΑΜΑΤΑ.. Η ΩΡΑ ΤΡΕΙΣ

Στίχοι: Μάρκος Βαμβακάρης, Φράγκος
Μουσική: Μάρκος Βαμβακάρης, Φράγκος
Πρώτη εκτέλεση: Μάρκος Βαμβακάρης, Φράγκος & Έλλη Πετρίδου ( Ντουέτο )
Άλλες ερμηνείες: Βούλα Σαββίδη Κώστας Θωμαΐδης Γιώργος Νταλάρας


Χαράματα η ώρα τρεις
θα ΄ρθω να σε ξυπνήσω
κρυφά από τη μάνα σου να σε χαρώ
να βγείς να σου μιλήσω

Δε θα μας δει άλλος κανείς
μόνο το φεγγαράκι
έβγα στο παραθύρι σου να σε χαρώ
και δως μου ένα φιλάκι

Την μυστική αγάπη μας
κρυφά να την κρατήσεις
χίλια που να σου τάξουνε να σε χαρώ
να μην την μαρτυρήσεις

Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

ΆΧ... ΝΑ.. ΑΝ..

Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Κώστας Τσίρκας
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου

Αχ! να οδηγούσα φορτηγό
απ' τα βαριά στις εθνικές
από Δευτέρες Κυριακές
χιλιόμετρα να κυνηγώ

Αχ! να οδηγούσα φορτηγό
να εκτελώ μεταφορές
να διορθώνω τις φθορές
που μου 'καναν οι συμφορές

Και η καρότσα να τραντάζει στη στροφή
και να 'χει μπρος μονάχα κι όχι επιστροφή
και να μην έχω την καλή μου ανατροφή
και να μη δίνω σ' άλλα σχόλια τροφή

Αχ!

Αχ! να οδηγούσα φορτηγό
απ' τα βαριά στις εθνικές
κι από κασέτες λαϊκές
και για καημούς να τραγουδώ

Αχ! να οδηγούσα φορτηγό
να μεταφέρω υλικά
αυτά που θέλω τελικά
να χτίσω ό,τι θέλω εγώ

Και η καρότσα να τραντάζει στη στροφή
και να 'χει μπρος μονάχα κι όχι επιστροφή
και να μην έχω την καλή μου ανατροφή
και να μη δίνω σ' άλλα σχόλια τροφή

Αχ! να οδηγούσα φορτηγό
μα δυστυχώς, δεν οδηγώ



Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

ΠΟΛΙΤΙΚΟ

Σφιχτό το κράτημα στα μπράτσα..
Ψηλά το κεφάλι.. Δεν χαζεύουμε..
Ένα ..δύο ..τρία και τσάκισμα του ποδιού.. στροφή ..και ξανά το ίδιο..
Ένα δύο τρία..

Στρατή…Μιχάλη.. Κωστή.. Φιφή.. Λένικα.. Πόσο δύσκολα μας φαινόταν όλα..
Κι ο Αποστόλης ακούραστος.. Πριν τη δουλειά ..μάθημα Μετά τη δουλειά μάθημα..
Φτάσαμε στο σημείο να νοσταλγήσουμε τα μαθηματικά.. που στο κάτω – κάτω κράταγαν μια ώρα..
Και πώς να κάνεις την στροφή πηδώντας στον αέρα.. Και που να στρέψεις την προσοχή σου.. στα βήματα , στη μουσική, στον Αποστόλη ή στα ιδρωμένα χέρια του διπλανού σου που σου έκαναν μούσκεμα το πουκάμισο..
Κι αυτός ο συμμαθητής σου να σκύβει κρυφά και να κοιτά στις πρόβες .. η καρδιά σου να χτυπά χωρίς να ξέρεις τι απ όλα φταίει.. τα βήματα εφτά και πάλι απ την αρχή..
Και η παράσταση την Κυριακή…. Με τρακ με αγωνία και με πολλές αμφιβολίες ..
Θυμάσαι τα βήματα ; Όχι !
Θυμάσαι τα λόγια σου; Όχι !
Θα τα θυμηθείς ..όλα .. μόλις ανοίξει η σκηνή κι αρχίσει η παράσταση..

Ακόμα παράσταση .. δεν τελειώνει.. Εφτά τα βήματα πάντα κι ακόμα τα μαθαίνεις.
Ακόμα αγωνία και ξεχνάς ότι στο τέλος η πλατεία θα χειροκροτήσει.. ή θα γιουχάρει..
Ο συμμαθητής θα κρυφοκοιτάζει …. Κι εσύ θα κάνεις νόημα στον Αποστόλη ότι δεν θέλεις υποβολέα.. Αυτή τη φορά θα αυτοσχεδιάσεις για σένα, αγνοώντας την παράσταση , την πλατεία.. και θα δεις ότι για πρώτη φορά θα δέσουνε και θα γίνουν ένα τα βήματα ,τα λόγια, οι νότες …
Αυτό δεν είχαμε καταλάβει μέχρι τώρα Στρατή.. Μιχάλη …Φιφή και Λένικα
Μας είχαν μάθει να σεβόμαστε την πλατεία που ήρθε να περάσει την ώρα της
γιατί το εισιτήριο ήταν φτηνό κι όχι γιατί ο θίασος σπουδαίος ..
κι αν χειροκρότησε καμιά φορά ψέματα ήταν ..
Όλα παράσταση ..

Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

ΜΗΝ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ

Στίχοι: Νίκος Ζιώγαλας
Μουσική: Νίκος Ζιώγαλας
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ζιώγαλας
Άλλες ερμηνείες: One

Τι να 'ναι αυτό που ξαφνικά μ' αναστατώνει
όταν τα πόδια σου προβάλλουν στα σκαλιά
χάνω τον έλεγχο και κάνω χίλια λάθη
τ' αφεντικό τη γράφει τη ζημιά

Μην ξαναρθείς απ' τη δουλειά δεν το αντέχω
δεν το μπορώ να σ' αντικρίσω φιλικά
εγώ ξεδίπλωσα τα φύλλα της καρδιάς μου
κι εσύ υπόγραψες σαν σταρ του σινεμά

Τι να 'ναι αυτό που ξάφνου μέσα μου φουντώνει
όταν σε βλέπω να γελάς με σιγουριά
χάνω τον έλεγχο το μάτι μου θολώνει
κάτι με σπρώχνει να σου ρίξω μια μπουνιά

Μην ξαναρθείς απ' τη δουλειά δεν το αντέχω
δεν το μπορώ να σ' αντικρίσω φιλικά
εγώ ξεδίπλωσα τα φύλλα της καρδιάς μου
κι εσύ υπόγραψες σαν σταρ του σινεμά

Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

ΕΡΩΤΑ ΠΩΣ ΞΕΓΕΛΑΣΕΣ

Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Σπυροπούλου


Μες στων αστεριών τη γειτονιά
θα κεντήσει απόψε η βραδιά
όρκους, χάδια και κρυφά φιλιά
διπλοβελονιά,
κάπου θα ραγίσουνε καρδιές
κάποιες θα δακρύσουνε μαθές
όταν θα γεμίσουν οι αγκαλιές
με στιγμές πικρές

Έρωτα, πώς με γέλασες, άραγε γιατί ξέχασες
τ' άστρα που μου έταξες, τη ζωή μου αρνήθηκα
δίπλα σου που κοιμήθηκα τη φωτιά τυλίχτηκα
πώς να μην καώ.

Μες στου φεγγαριού τη μοναξιά
φέρνει η νύχτα την παρηγοριά
σ' όλους που ακούσαν την καρδιά
κι έπαθαν ζημιά,
έρωτα, η ματιά σου η ακριβή
ψέματα μου είχε υποσχεθεί
πως για πάντα θα 'μαστε μαζί
ό,τι κι αν συμβεί.

Έρωτα, πώς με γέλασες, άραγε γιατί ξέχασες
τ' άστρα που μου έταξες, τη ζωή μου αρνήθηκα
δίπλα σου που κοιμήθηκα τη φωτιά τυλίχτηκα
πώς να μην καώ.

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

ΜΕΤΡΗΜΑ

"Άστο να πάει..
Γιατί άλλα λέω και άλλα ακούς.. άλλα σου δείχνω κι άλλα βλέπεις..
Δεν φταίμε εμείς, οι δρόμοι οι χωριστοί που διαλέξαμε φταίνε ενώ
…στο ίδιο τέρμα θα καταλήξουμε Μόνο που εσύ επικεντρώθηκες στο να κοιτάς τα πόδια σου και να μετράς τα βήματά σου..
Κι εγώ στο να αναρωτιέμαι τι σκοπό έχει το ψεύτικο..
το επίκτητο.. αυτό που προσβάλει το αληθινό
ποιός έχει λάθος ;
ίσως εγώ που δεν μετρώ τα βήματά μου και προχωρώ τον δρόμο.
Ίσως εσύ που έχεις πολλά στο νου κι αφέθηκες να σε πηγαίνει ο δρόμος..
Και στο χα πει πληγώνουν οι δρόμοι..
Και οι πληγωμένοι πληγώνουν άλλους… ευαίσθητό μου!"


Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου

Τους ανθρώπους της ζωής μου
κάθισα να τους μετρήσω
τους παρόντες, τους απόντες
κάνα δυο περαστικούς.
Όσους ήρθαν για να μείνουν
όσους έφυγαν πριν γίνουν,
τους κοινόχρηστους, τους ξένους,
τους πολύ προσωπικούς.

Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
κι είναι η μοναξιά που επείγει
ό,τι με μελαγχολεί.
Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
σ' ένα μέτρημα που ανοίγει
την παλιά μου την πληγή.

Τους ανθρώπους της ζωής μου
θα ' θελα να τους κρατήσω...
Τα αγρίμια, τους αγγέλους
και τους πιο κανονικούς.
Όσους άφησαν σημάδι
όσους πήρε το σκοτάδι,
τους εκείνους, τους τυχαίους
τους πολύ προσωπικούς.

Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
κι είναι η μοναξιά που επείγει
ό,τι με μελαγχολεί.
Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
σ' ένα μέτρημα που ανοίγει
την παλιά μου την πληγή.

Άνθρωποι μόνοι που άφησαν σκόνη
φιλίες και αγάπες που πήραν οι δρόμοι
κλεμμένοι, κρυμμένοι, κρυφά δανεισμένοι
τυχαίοι, γενναίοι, δειλοί , φοβισμένοι
δικοί μου και ξένοι, γλυκείς και θλιμμένοι
σε σχέσεις, σε σπίτια καλά κλειδωμένοι.
Χαρούμενοι, άσχετοι, συνεπιβάτες
του ωραίου καλλιτέχνες, παιδιά με γραβάτες.
Εχθροί μου και φίλοι, μικροί και μεγάλοι
που δίνουν μα εμμένουν, να κάνουν σπατάλη.
Αγάπες που έμοιαζαν να έχουν αξία
και άλλες που ξέμειναν στη χειραψία.
Ξένοι και συγγενείς που σερβίρουν τα έτοιμα
οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα.
Οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα
Οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα...
Όσοι ζουν με το αίσθημα....
Φοβάμαι...πως χάνω το μέτρημα ....

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΧ να μην το λές

Στίχοι: Δημήτρης Ζερβουδάκης
Μουσική: Δημήτρης Ζερβουδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Με τα θαλασσινά πουλιά
ποτέ σου μη τα βάνεις
γιατί είναι ταξιδιάρικα
μόνα και πεισματάρικα
και γρήγορα τα χάνεις

Αυτό το αχ να μην το λες
το λες να μην το ξαναλές
για θα σου γίνει πάθος

Γιατί θα γίνει τελικά
αυτό το αχ στην μοναξιά
το πιο βάρυ σου λάθος

Απ’ όλα τ’ άστρα του ουρανού
ένα είναι που σου μοιάζει
κείνο που βγαίνει την αυγή
γράφει τη πιο τρελή γραμμή
και τ' άλλα σκοτεινιάζει

Θεέ μου χαράς του του πουλιού
όπου πετάει στα ύψη
όπου αγαπά εκεί πατά
τη πιο ελαφριά περπατησιά
και του περνάει η θλίψη

Είμαι καράβι από χαρτί
στα χεριά μ' έχει ένα παιδί
στου κόσμου τη πλημμύρα
και αναρωτιέμαι τη θα πει
αυτό το αχ και το γιατί
τι να μου γράφει η μοίρα

Αυτό το αχ να μην το λες
το λες να μην το ξαναλές
για θα σου γίνει πάθος

Γιατί θα γίνει τελικά
αυτό το αχ στην μοναξιά
το πιο βαρύ μας λάθος



Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΜΑΣ ΦΙΛΟΙ

Σκάστε πια όλοι σας !
Κι αφήστε με να ακούω ακόμα τον μικρό τυμπανιστή..
Βουλώστε το! Και κάντε στην πάντα!
Μου κρύβετε τον μικρό μου ντράμερ..
Μου κόβετε τον αέρα , μου κρύβετε τον ήλιο , την θέα , μου κρύβετε ότι μου έμεινε ..
Διάλεξα με ποιούς θα πάω … Θα μείνω μ’ αυτούς που ήμουν πάντα..
Κι ας ήμουν θεατής .. του εγκλήματος..

(ακόμα και ο λάθος τίτλος του βίντεο κόντεψε να μου κρύψει κάτι)

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΝΑ

Στίχοι: Γιάννης Πάριος
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος


Γιατί κάθε νύχτα να πέφτω στης σκέψης τα δίχτυα
να χάνομαι μεσ΄το μυαλό μου ταξείδια να κάνω στο χτες
Γιατί κάθε νύχτα να ψάχνω να βρω την αλήθεια
να βάζω φωτιά στ΄όνειρό μου με ψέματα και ενοχές

Ο κόσμος φοβάται ή μήπως εγώ
μη τύχει και δε ξημερώσει
μα κι αν ξημερώσει θ΄αγαπώ
το χέρι που μ΄έχει σκοτώσει
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
μονάχος μου παίζω σ΄αυτή τη σκηνή
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
βαριά τιμωρία μεγάλη ποινή

Γιατί κάθε νύχτα να λέω στην τύχη μου ρίχτ΄τα
τα ζάρια σου τα φυλαγμένα που πάντα κερδίζεις εσύ
Γιατί κάθε νύχτα να λέω στο φως καληνύχτα
κουβέντα να πιάνω με σένα και να μ΄απαντάει η σιωπή

Ο κόσμος φοβάται ή μήπως εγώ
μη τύχει και δε ξημερώσει
μα κι αν ξημερώσει θ΄αγαπώ
το χέρι που μ΄έχει σκοτώσει
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
μονάχος μου παίζω σ΄αυτή τη σκηνή
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
βαριά τιμωρία μεγάλη ποινή

Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

ΜΟΝΗ

Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου


Όμορφη η νύχτα που έρχεται
κι ο κόσμος γύρω μου
έτοιμος μου μοιάζει για γιορτή
μα δε συμμετέχω από παιδί.
Γίνομαι κομμάτια χίλια δυο
σε γλέντι αν βρεθώ
θλίψη μου σερβίρει, με μεθάει
είμαι γυαλί, ραγίζω και με σπάει
της σκέψης μου το χάος με απορροφά.

Μόνη μου θα μείνω
τόσα χρόνια τώρα πια το έχω μάθει
τόπος κανείς δε με χωρά.
Μόνη μου θα σβήνω
και το κέφι όλων γύρω θα ανάβει
ώσπου να πάρω εγώ φωτιά.

Όμορφη η νύχτα που έρχεται
ακόμα κι η βροχή
όλα έχουν νόημα, μα από `δώ
πάντα λείπεις, νόημα πώς να βρω.
Δίκοπο μαχαίρι η ομορφιά
στα μάτια μου μπροστά
βλέπω τη γαλήνη γύρω γύρω
θέλω κι εγώ επάνω της να γείρω
γιατί είμαι μέσα μου άνω κάτω πια.

Μόνη μου θα μείνω.

Μάτια μου, εδώ στο τέλος μην έρχεσαι
γίνομαι στάχτη και να μη με δεις
Μάτια μου, εδώ στο τέλος μην έρχεσαι
αφού δε λιώνεις, ίσως να καείς.




Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

ΤΑ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΘΑΛΑΣΣΑ..

Στίχοι: Μανώλης Χιώτης
Μουσική: Μανώλης Χιώτης
Πρώτη εκτέλεση: Μαίρη Λίντα
Άλλες ερμηνείες: Ελευθερία Αρβανιτάκη


Με τέτοια βαρυχειμωνιά
και με φουρτούνα στην καρδιά
το κύμα σε
το κύμα σε τυλίγει
κι αν κάνει η βάρκα σου νερά
τότε την κάθε σου χαρά
η θάλασσα
η θάλασσα την πνίγει

Μοιάζεις κι εσύ
μοιάζεις κι εσύ σαν θάλασσα
που με τα κύ
που με τα κύματα σου
μου τα 'χεις κά
μου τα 'χεις κάνει θάλασσα
και πνίγομαι
και πνίγομαι κοντά σου
Δίς

Όταν στο πέλαγο βρεθείς
είναι μοιραίο να χαθείς
με τέτοια τρι
με τέτοια τρικυμία
και το τιμόνι της καρδιάς
θα σου τ' αρπάξει ο βοριάς
που το' χει αδυ
που το' χει αδυναμία





Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010

ΜΗΝ ΤΟΝ ΡΩΤΑΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Στίχοι: Γιάννης Ιωαννίδης & Παναγιώτης Κοκοντίνης
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Μαίρη Λω
Άλλες ερμηνείες: Τζένη Καρέζη Κώστας Θωμαΐδης Χαρούλα Αλεξίου


Φόβος στο φόβο και ξεχαστήκαμε
μας πήρε ο πόνος και νυχτωθήκαμε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου
να πιω τον ήλιο μέσα απ' τα χείλη σου

Μην τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει

Ό,τι μας βρήκε κι ό,τι μας λύπησε
σαν το μαχαίρι κρυφά μας χτύπησε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου
να πιω τον ήλιο μέσα απ' τα χείλη σου

Μην τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει





Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΑΙΝΟ

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη

Χτες το βράδυ κάποιο τραίνο
στο σκοτάδι χάθηκε
μού ’πες να σε περιμένω
κι η καρδιά ζεστάθηκε.

Μού ’πες να σε περιμένω
μα δεν ήσουνα στο τραίνο
όνειρό μου αγαπημένο.

Χθες το βράδυ κάποιο τραίνο
στο σκοτάδι πέρασε
μού ’πες να σε περιμένω
κι η καρδιά μου γέρασε.

Μού ’πες να σε περιμένω
μα δεν ήσουνα στο τραίνο
κι είναι τ’ όνειρο χαμένο.




Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

ΣΟΥ' ΧΑ ΠΕΙ ΠΩΣ ΠΕΦΤΕΙΣ ΕΞΩ

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Μη μου μιλάς για τη βροχή και για των αστεριών τη σκόνη
είναι σκληρή η εποχή ρομαντισμούς δεν τους σηκώνει
φεύγω γιατί έχω ψυχή κι η αγάπη σου με ταπεινώνει

Σου 'χα πει πως πέφτεις έξω
άμα νομίζεις πως θ' αντέξω
στο περιθώριο να μένω
πότε θαρθείς να περιμένω

Μη μου μιλάς για μοναξιά γιατί είναι κάτι που δεν ξέρεις
όλα σου ήρθαν δεξιά κι ας κάνεις ότι υποφέρεις
φεύγω γιατί έχω καρδιά και πίσω πια δε θα με φέρεις

Σου 'χα πει πως πέφτεις έξω
άμα νομίζεις πως θ' αντέξω
στο περιθώριο να μένω
πότε θαρθείς να περιμένω




Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

ΧΑΘΗΚΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

Στίχοι: Γκούφας Βαγγέλης
Μουσική: Ξαρχάκος Σταύρος
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού


Του ήλιου σβήστηκε το φως
εχάθη το φεγγάρι
και πάει το παλικάρι
καημός και πόθος μου κρυφός

Πέτρα την πέτρα περπατώ
το αίμα του ανασαίνω
και πια δεν περιμένω
που σκότωσαν 'τόν π' αγαπώ

Καημός και πόθος μου κρυφός
η νύκτα τον τυλίγει
και την φωνή μου πνίγει
ο πόνος μου 'γινε αδελφός

Πέτρα την πέτρα περπατώ
το αίμα του ανασαίνω
και πια δεν περιμένω
που σκότωσαν 'τόν π' αγαπώ

(Ήρθε να μ' εύρει την αυγή
ήρθε να με φιλήσει
ήρθε για να γεμίσει
γαρύφαλλα κι αστέρια η γη

Πέτρα την πέτρα περπατώ,
φέγγει και ξημερώνει
Γλυκό πουλί τ’ αηδόνι
τραγούδα μου τον π’ αγαπώ. )




Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

ΠΥΡΕΤΟΣ

Στίχοι: Άκης Πάνου
Μουσική: Άκης Πάνου
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα


Στη ζωή μου καθεμία
καθεμία γνωριμία
μια καινούργια τρικυμία,
ένας άλλος πυρετός.
Κάθε νέα γνωριμία
όνειρα με συντομία,
μια ελπίδα καθεμία
κι ένας πόνος δυνατός.

Κι αν εσύ δεν είσαι απ' αυτές
κι αν εσύ δε φταις,
τι πρέπει να γίνει;
Όταν πάρουν όλα φωτιά
τα κάψει η ψευτιά,
τι θέλεις να μείνει;

Στη ζωή μου καθεμία
καθεμία γνωριμία
μια καινούργια τρικυμία,
ένας άλλος πυρετός.

Στη ζωή μου καθεμία
καθεμία γνωριμία
μια γλυκιά λιποθυμία,
μια παγίδα του καημού.
Κάθε νέα γνωριμία
όνειρα με συντομία
κι ένα βήμα καθεμία
προς τα χείλη του γκρεμού.


Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ


Στίχοι: Απόστολος Καλδάρας
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Αγγελόπουλος
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας


Δε σε κρίνω που δε μ’ αγαπάς
η καρδιά είναι δικιά σου
εγώ φεύγω απ’ τα όνειρά σου
και καλή τύχη όπου κι αν πας

Μίσος δε σου κρατώ
τη ζωή σου εσύ κυβερνάς
λάθος έκανα εγώ
στους παλμούς της δικής σου καρδιάς

Γι’ αυτό φεύγω απ’ τα όνειρά σου
και καλή τύχη όπου κι αν πας

Δε σε κρίνω που δε μ’ αγαπάς
η καρδιά είναι δική σου
εγώ φεύγω από τη ζωή σου
και καλή τύχη όπου κι αν πας

Μίσος δε σου κρατώ
τη ζωή σου εσύ κυβερνάς
λάθος έκανα εγώ
στους παλμούς της δικής σου καρδιάς

Γι’ αυτό φεύγω απ’ τα όνειρά σου
και καλή τύχη όπου κι αν πας



ΧΑΜΕΝΟΣ ΗΧΟΣ

Στίχοι: Κώστας Κινδύνης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος

Μην επιμένεις άλλο πια Μαρία
εκείνη την παλιά φωτογραφία
απ' όνειρα παλιά ν' αδειάσει ο τοίχος
είναι παλιός, είναι χαμένος ήχος.

Και θέλει νιάτα και καρδιά η ελευθερία
μην επιμένεις άλλο πια Μαρία
μην επιμένεις άλλο πια, άλλο πια, άλλο πια,Μαρία.

Μας βασανίζει του καιρού μας η ανία
κλείσαν τα σύνορα του κόσμου μας Μαρία,
και τα συνθήματα γινήκαν μόνο λέξεις
εδώ που φτάσαμε δεν έχεις να διαλέξεις.

Είμαστ' απ' έξω απ' αυτήν την ιστορία
μη με πικραίνεις άλλο πια Μαρία,
μη με πικραίνεις άλλο πια, άλλο πια, άλλο πια,Μαρία.

Μην επιμένεις άλλο πια Μαρία
να με θυμάσαι στον ΕΛΑΣ επιλοχία
τα χρόνια δεν τα παίρνεις πίσω
ήρθ' ο καιρός, ήρθ' ο καιρός πια να τη σκίσω.

Εκείνη την παλιά φωτογραφία
μη με πικραίνεις άλλο πια Μαρία,
μη με πικραίνεις άλλο πια, άλλο πια, άλλο πια,Μαρία.

Σάββατο 7 Αυγούστου 2010

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ

Εσύ κι εγώ κι οι δρόμοι
το φώς δεν λέει συγνώμη
τρέμει χαράζει κι ανασταίνεται
μάτια που κλαίτε μ αρρωσταίνετε
ζητώντας τ'όνειρο
μια ζωή παραμύθι κι όνειρο
κλειδί που σπάει στη μέση

Η λογική μου κι η τρέλα μου
μια μολυβιά στη φανέλα μου
την Κυριακή σαν ξυπνήσω γέλα μου
φοβάμαι φώς μου
μ' ένα σώμα μια ψυχή
δίδυμος γκρεμός η ενοχή.

Εμείς οι δυό κι οι φόβοι
ψωμί ζεστό που κόβει
ένας εργάτης κάπου απέναντι
όσα σου δίνω είναι έναντι
σε κάποια πρέπει μου
μια ζωή να χωράει στην τσέπη μου
κλειδί που σπάει στη μέση...

Η λογική μου κι η τρέλα μου
μια μολυβιά στη φανέλα μου
την Κυριακή σαν ξυπνήσω γέλα μου
φοβάμαι φώς μου
μ' ένα σώμα μια ψυχή
δίδυμος γκρεμός η ενοχή.

Εσύ κι εγώ κι οι δρόμοι..


Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

ΠΙΡΟΓΑ

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου Βασίλης Παπακωνσταντίνου Νότης Σφακιανάκης


Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις
τις ώρες που αγριεύει η βροχή
στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις
και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί
μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις

Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου
σου 'φερα απ' τους Δελφούς γλυκό νερό
στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου
και πριν προλάβω τρις να σ' αρνηθώ
σκούριασε το κλειδί του παραδείσου

Το καραβάνι τρέχει μες στη σκόνη
και την τρελή σου κυνηγάει σκιά
πώς να ημερέψει ο νους μ' ένα σεντόνι
πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά
αγάπη που σε λέγαμ' Αντιγόνη

Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει
και σε ποιο γαλαξία να σε βρω
εδώ είναι Αττική φαιό νταμάρι
κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό
που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

ΣΤΟ ΚΑΛΟ

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα

Να μ' αγαπήσεις είν' αργά
και γνώμη να σου αλλάξω
τρέξε να βρεις τη μοίρα σου
κι εγώ καιρό να κλάψω

Στο καλό καημέ μου πικρέ
κι αγαπημένε
και μην κλάψεις για μένα ποτέ
οι άντρες δεν κλαίνε δεν κλαίνε

Κόψε τη σάπια την κλωστή
που ακόμα μας ενώνει
και πλάι σου και μοναχή
ήμουνα πάντα μόνη

Στο καλό καημέ μου πικρέ
κι αγαπημένε
και μην κλάψεις για μένα ποτέ
οι άντρες δεν κλαίνε δεν κλαίνε

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

ΠΕΤΡΟΒΟΛΟΥΣΑ ΤΗ ΖΩΗ

Στίχοι: Γιώργος Σαμολαδάς
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος

Εγώ από μικρό παιδί
πετροβολούσα τη ζωή,
κι όπου αντάμωνα τον πόνο
τον εκέρναγα κρασί.

Μα οι πέτρες όλες που ‘ριξα
απάνω μου όλες πέφτουν,
μετράω τα χτυπήματα
που τελειωμό δεν έχουν.

Για της γυναίκας την καρδιά
έπεφτα μέσα στη φωτιά
και της μοίρας τα χαστούκια
πετροβόλαγα κι αυτά.

Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

ΔΙΧΤΥ




Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή,
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι.
Έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ.

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς,
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει,
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι.

Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
που είναι γραμμένα σ' επτασφράγιστο κιτάπι.
Άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη.

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς,
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει,
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι.

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Δε μου φτάνει ο πόνος μου
και η τόση λύπη μου
που 'φυγες και σ' έχασα
και σε νοσταλγώ

Κι έχω τη συνείδηση
μες στο καρδιοχτύπι μου
να μου λέει πως έφταιξα
μοναχά εγώ

Κι ήρθε η συνείδηση
και μου κρυφομίλησε
και μου τα 'πε ήρεμα,
όμορφα κι απλά

Κι όλα μου τα σφάλματα
μου τα ξαναθύμισε
τα φιλιά, τα λόγια μου
τα απατηλά

Πού να 'σαι αγάπη μου
θέλω να μάθω
κι αν τώρα σ' έχασα
καλά να πάθω

Κι αν τώρα σ' έχασα
καλά να πάθω
πού να ΄σαι αγάπη μου
θέλω να μάθω

Δε μου φτάνει ο πόνος μου
και η τόση λύπη μου
που ΄φυγες και σ' έχασα
και σε νοσταλγώ

Κι έχω τη συνείδηση
μες στο καρδιοχτύπι μου
να μου λέει πως έφταιξα
μοναχά εγώ

Πού να 'σαι αγάπη μου
θέλω να μάθω
κι αν τώρα σ' έχασα
καλά να πάθω

Κι αν τώρα σ' έχασα
καλά να πάθω
πού να ΄σαι αγάπη μου
θέλω να μάθω

Η φωτό από εδώ

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Η ΜΟΙΡΑ

Στίχοι: Κώστας Μάνεσης
Μουσική: Άκης Σμυρναίος
Πρώτη εκτέλεση: Μη διαθέσιμο


Η μοίρα φέρθηκε σκληρά σε μένα
Κι είναι τα μάτια μου, αχ , πάντα κλαμένα
Και σένα που ‘χα παρηγοριά
Άλλος σε πήρε κάποια βραδιά

Η μοίρα πάντα ζημιές μου φέρνει
Άλλος σ’ αγάπησε κ άλλος σε παίρνει

Και τι δεν έκανα να σε κερδίσω
Μέσα στα χάδια σου , άχ , πάντα να ζήσω
Κι εκεί που πίστευα πως μ’ αγαπάς
Την πόρτα μου ‘κλεισες και μ’ άλλον πας

Η μοίρα πάντα ζημιές μου φέρνει
Άλλος σ’ αγάπησε κ άλλος σε παίρνει

Όλα σου τα ‘δωσα κι εσύ μ αφήνεις
Μ’ άλλον παντρεύεσαι, αχ , πίκρες μου δίνεις
Και ενώ το δάκρυ μου αργοκυλά
Άλλος σε χαίρεται και σε φιλά

Η μοίρα πάντα ζημιές μου φέρνει
Άλλος σ’ αγάπησε κ άλλος σε παίρνει

(για σένα Γερακίνα κι ας μη μ'αρεσε όταν το έλεγες)