Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΚΑΙΡΟΣ

Στίχοι: Κώστας Κινδύνης
Μουσική: Τάκης Μπουγάς
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού


Δύσκολος καιρός να σ' αγαπήσω
είσαι κι ο μόνος που μιλάς για ιδανικά,
στον έρωτα που θέλω να νικήσω
να μην αφήσω στην καρδιά μηδενικά.
δύσκολος καιρός να σ' αγαπήσω
μα πώς να σε μισήσω βιαστικά.

Δύσκολος καιρός για να μπορέσει
η μοναξιά μου πιο πολύ να με πονέσει,
καθώς μαθαίνω επάνω μου σκοποβολή
τώρα που γίνομαι ο στόχος που μ' αρέσει,
εγώ στον τοίχο είμαι στημένη απ' τη ζωή
κι εσύ τ' απόσπασμα που παίρνει θέση,
εγώ στον τοίχο είμαι στημένη απ' τη ζωή
κι εσύ τ' απόσπασμα που παίρνει θέση.

Δύσκολος καιρός να ζω στη ζάλη
και φεύγω πάντα και γυρίζω βιαστικά,
μη βρω στα χείλη σου μιαν άλλη
να σου πληρώνει τα δικά μου δανεικά,
δύσκολος καιρός να ζω στη ζάλη
μα πώς να σε μισήσω βιαστικά.

Δύσκολος καιρός για να μπορέσει
η μοναξιά μου πιο πολύ να με πονέσει,
καθώς μαθαίνω επάνω μου σκοποβολή
τώρα που γίνομαι ο στόχος που μ' αρέσει,
εγώ στον τοίχο είμαι στημένη απ' τη ζωή
κι εσύ τ' απόσπασμα που παίρνει θέση,
εγώ στον τοίχο είμαι στημένη απ' τη ζωή
κι εσύ τ' απόσπασμα που παίρνει θέση.

ΓΙΑ ΝΑ Σ ΕΚΔΙΚΗΘΩ

Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Λάκης Παπαδόπουλος & Δημήτρης Μητροπάνος ( Ντουέτο )

Για να σε εκδικηθώ
σου σκίζω τις φωτογραφίες
κι εσύ όπως και εγώ
κομμάτια στις γωνιές και στις πλατείες
τα γράμματά σου καίω
μέσα στον πυρετό μου
και σβήνω το όνομά σου
μαζί με το δικό μου

Για να σε εκδικηθώ
πετάω ενθύμια και δώρα
κι εσύ όπως και εγώ
θρύψαλα και σκουπίδια τώρα
τις ζωγραφιές σου σκίζω
τα πόστερ που αγαπούσες
και βάφω τις κουρτίνες
στο χρώμα που μισούσες

Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες πληγές
αφού δεν βγήκες από μέσα μου ποτέ
Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες πληγές
αφού δεν βγήκες από μέσα μου ποτέ

Για να σε εκδικηθώ
πετάω ενθύμια και δώρα
κι εσύ όπως και εγώ
θρύψαλα και σκουπίδια τώρα
τις ζωγραφιές σου σκίζω
τα πόστερ που αγαπούσες
και βάφω τις κουρτίνες
στο χρώμα που μισούσες

Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες πληγές
αφού δεν βγήκες από μέσα μου ποτέ
Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες πληγές
αφού δεν βγήκες από μέσα μου ποτέ

ΣΕ ΜΙΣΩ

Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: Μάνος Ξυδούς
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ


Θέλω να διώξω το νέφος και εσένα
Θέλω σε έρωτα τρελό να ξανοιχτώ
Όμως φοβάμαι πως τρέχω στα χαμένα
Συνήθεια γλυκιά μου είναι και τα δυο

Θέλω τη μοίρα μου απόψε να νικήσω
Να φτάσω εκεί που από χρόνια προσπαθώ
Γλυκό το όνειρο φοβάμαι μην ξυπνήσω
Και αντικρίσω ένα ρολόι βιαστικό

Πως σε μισώ γιατί δεν είσαι αυτό που φαίνεσαι
Πως σ' αγαπώ γι αυτό που είσαι και γι' αυτά που χαίρεσαι

Το ξέρω έψαξες πολύ μέσα σε κήπους
για αθάνατο νερό
Τότε που χάθηκες και σκόνταψες σε τοίχους
κοιτώντας μόνη το κενό
Το ξέρω βρέθηκες σ' αστέρια μαγεμένα
που δεν μπόρεσα να βρω
Και μόνο ήθελα να τραγουδώ για σένα
και χρόνια τραγουδώ

Πως σε μισώ...


ΜΕ ΤΙ ΚΑΡΔΙΑ

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Σταμάτης Κόκοτας
Άλλες ερμηνείες: Δημήτρης Παπαμιχαήλ

Με τι καρδιά να σ' αποχαιρετήσω
Με τι καρδιά τραγούδι να σου πω
στον ουρανό με τ' όνειρο θα ζήσω
στον ουρανό σαν άστρο θα χαθώ

Βάλε φωνή κοντά σου να γυρίσω
βάλε φωνή στη γη να κοιμηθώ (δις)

Με τι καρδιά τα μάτια σου να κλείσω
Με τι καρδιά τον κόσμο ν' αρνηθώ
σε σκοτεινό γεφύρι θα καθίσω
σε σκοτεινό ποτάμι θα σταθώ

Δως μου φωτιά τη νύχτα μου να σβήσω
Δως μου φωτιά στον ήλιο να βρεθώ (δις)

ΧΑΘΗΚΑ

Στίχοι: Γιάννης Θεοδωράκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Μίκης Θεοδωράκης
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Χάθηκα,
Μέσα στους δρόμους που μ' έδεσαν για πάντα
Μαζί με τα σοκάκια, μαζί με τα λιμάνια

Χάθηκα,
Γιατί δεν είχα τα φτερά και είχα εσένα Κατινιώ (?)
Γιατ' είχα όνειρα πολλά
Και το λιμάνι,
και το λιμάνι είναι μικρό
Γιατ' ήμουν πάντα μόνος
Και θα 'μαι πάντα μόνος.


Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης, Θεσσαλός
Μουσική: Χρήστος Κολοκοτρώνης, Θεσσαλός
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης

Η κοινωνία με κατακρίνει
μ' έχει αδικήσει στ' αληθινά
και το κορμί μου στιγμή δεν παύει
να τυραννιέται και να πονά.

Ένιωσα, ένιωσα ποια είναι η κοινωνία
ένιωσα του κόσμου την τόση αδικία.

Ό,τι αγαπούσα το έχω χάσει
χαρά στον κόσμο δεν έχω δει
η κοινωνία μου 'χει στερήσει
ό,τι ποθούσα μες στη ζωή.

Ένιωσα, ένιωσα ποια είναι η κοινωνία
ένιωσα του κόσμου την τόση αδικία.

Από του κόσμου την αδικία
που κάθε τόσο με κυνηγά
μες στη ζωή μου την πικραμένη
θα τυραννιέμαι παντοτινά.

Ένιωσα, ένιωσα ποια είναι η κοινωνία
ένιωσα του κόσμου την τόση αδικία.