Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

ΕΙΜΑΙ 12 ΧΡΟΝΩ

ΤΟ ΘΟΛΩΜΕΝΟ ΜΟΥ ΜΥΑΛΟ

Στίχοι: Άκης Πάνου
Μουσική: Άκης Πάνου
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Άλλες ερμηνείες: Μανώλης Λιδάκης

Στο θολωμένο μου μυαλό
ο κόσμος είναι μια σταλιά,
κάτι σκιές απ' τα παλιά
και κάποιο πάθος μου τρελό.

Και κάποιο πάθος μου τρελό,
στο θολωμένο μου μυαλό.

Το θολωμένο μου μυαλό
μ' έχει προδώσει προ πολλού,
του λέω αλλού και τρέχει αλλού,
με κάνει και παραμιλώ.

Με κάνει και παραμιλώ,
το θολωμένο μου μυαλό.

Του θολωμένου μου μυαλού
τους εφιάλτες τραγουδώ,
κι αν σας επίκρανα ως εδώ,
φταίει το πάθος του τρελού.

Φταίει το πάθος του τρελού,
του θολωμένου μου μυαλού.

ΟΤΑΝ ΝΥΧΤΩΝΕΙ

Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Άρης Ζαρακάς
Πρώτη εκτέλεση: Magic de Spell


Όταν νυχτώνει,
βγαίνει ένας έρωτας στους δρόμους θεοπάλαβος,
ηθοποιός περιπλανώμενου θιάσου,
ένας θεός, ένας αλήτης ερμαφρόδιτος
που κάνει τούμπες, υποκρίνεται μπροστά σου.

Όταν νυχτώνει,
βρίσκεις πιο εύκολα ταξί για τον παράδεισο,
δεν περιμένεις στην ουρά για ν'αμαρτήσεις,
ζυγιάζεις τ' όνειρο ανάμεσα στα δάχτυλα
και ψάχνεις χώμα και νερό για ν'ακουμπήσεις

Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου
Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου

Όταν νυχτώνει,
μπαίνει μια ένοχη σιωπή απ'το παράθυρο
ελπίδα πόρνη που ζητάει εξηγήσεις.
Εσύ που κάποτε να κοιμηθείς φοβόσουνα,
τώρα φοβάσαι να ξυπνήσεις

Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου
Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου

Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου
Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου

Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου
Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου

ΕΛΠΙΔΕΣ ΞΑΝΑ

Πως πέσαμε καρδιά μου
μέσα στο λαγούμι του φόβου;
Δεν ήταν της δικής σου μοίρας μήτε της δικής μου
τα γραμμένα
ποτέ μας δεν πουλήσαμε μητε αγοράσαμε τέτοια πραμάτεια
ποιός ειν' εκείνος που προστάζει και σκοτώνει πίσω απ την πλάτη μας;
Άσε ..μη ρωτάς..
....Ενα πρωί θα σηκωθώ σαν τον Αϊ Γιώργη τον καβαλάρη
για να καρφώσω με το κοντάρι πάνω στο χώμα το δράκοντα.

ΦΕΥΓΩ

Στίχοι: Ορφέας Περίδης
Μουσική: Ορφέας Περίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου
Άλλες ερμηνείες: Ορφέας Περίδης


Ρίχνω στη νύχτα μια σπρωξιά
παίρνω φωτιά και ξημερώνει
στη τελευταία ρουφηξιά
κάνω όρκο να τελειώσει πια
ότι τελειώνει.

Μπαίνω στο τρένο την αυγή
για να με βρει σε άλλο μέρος
η μέρα ετούτη που θα μπει
να με γλιτώσει απο'κει
που ήμουνα ξένος.

Φεύγω,φεύγω,κάθε μέρα φεύγω
μέτρο-μέτρο, όλο πιο μακριά
φεύγω,φεύγω, τόσα χρόνια φεύγω,
στη καρδιά μου όλο πιο κοντά.

Ρίχνω στα μάτια μου ένα φως
και κάνω ανάκριση μονάχος,
ο χωρισμένος μου εαυτός
είναι που χώρισε το κόσμο
από λάθος.

Άραγε τι να φταίει τι
που ονειρευόμαστε στον ξύπνιο,
και να ʽναι η λησμονιά αυτή
που ανοίγει πόρτες το πρωί
στο πρώτο χτύπο.