Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

Εισαγωγές μουσικών χαλιών







Πάνε χρόνια που 'χει να βρέξει
και ο Γραικύλος τ' αφτιά του να θρέψει
Στη «μπέρδα» χειμώνας. Πάγωσε η βρύση
και το τραγούδι δε λέιε ν' αρχίσει
Πάνε χρόνια κι ο ήλιος πουντιάζει
κρύα τα σανίδια, το πάτωμα μπάζει
κι ήρθα οι εμπόροι, τους πάγκους τους στήσαν
κλέψαν και πήραν, νοικιάσαν, πουλήσαν.

Ένα κλαρίνο αντί δέκα φλογέρες
οχτώ καραμούζες, σουραύλια μ' αέρες!
Μπανάρικες βιόλες και σπάσαν τις λύρες
και για ένα μπουζούκι, επτά ταμπούρια μου πήρες!
Στα τάστα να σβήνω τα μόρια με πένα
κι αντί για ψαλτήρια, πιάνα συγκερασμένα!
Η (ΝΗ) έγινε (ΝΤΟ), η (ΠΑ) έγινε (ΡΕ)
μετριέται η ψυχή μας; Τι λέτε μωρέ!

Κι οι ντόπιοι ξεμάθαν το νήμα να γνέθουν
μες στο μυαλό τους κουβάρι δεν έχουν!
Ξεχάσαν να πλέκουν ντουζένια με δρόμους
τον πλούτο του τρόπου ξηλώσσαν με νόμους
Κανείς δεν κεντάει φωνές στο φεγγάρι
τα εργόχειρα λιώσαν μ' αυτό το παζάρι
κουφές σαϊτιές στ' αργαλειού το στημόνι
που λένε παράδοση κι όμως τελειώνει!

Κι οι εμπόροι θεριεύοθν, στήνουν φουγάρα
μηχανήματα φτιάχνουν, τραγούδια-τελάρα
χαλιά ένα σωρό και ίδια για όλους
οι εμπόροι κι εδώ αγοράσαν εμπόρους
και στήσαν παράγκα: «Μουσικαί εισαγωγαί»
Πουλιέται η ψυχή μας; Τι λέτε μωρέ!
Να! Λέω να μην πάρω χαλί αυτό το χρόνο
κι αφού έχω ξεχάσει πως ράβουν τον πόνο
γαζώνω κουρέλια με ρέλια που βρήκα
σ' αυτούς που θα 'ρθούνε ν' αφήσω για προίκα!

 Βόμβοι - Εισαγωγαί Μουσικών Χαλιών.wmv


Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Ως και τον ουρανό ακόμα




Θα κατεβάσω τους διακόπτες
Θα διώξω απ την αυλή μου τα περιστέρια
και θα πάψω να κοιτάζω τα λουλούδια..

Θα πετάξω τον ημεροδείκτη
και θα κλείσω την πόρτα
σε κάθε χαμαιλέοντα

Θα τα διαγράψω τ αστέρια
που εικόνα ψεύτικη  μεταφέρουν
"πατώντας" στην απόσταση
και στο γήινο βουκολικό  μυαλό μου

Μπορώ και από μόνη να αναγνωρίζω
τις εποχές
τις μέρες
τους ανθρώπους
ακόμα και τους φίλους..
 
Κι όταν όλοι χαθούν από τα μάτια μου
θα φανταστώ έναν καινούριο ουρανό..
χωρίς την μεσολάβηση κανένα..

Κι ακόμα μια φορά
θα γίνω εγώ το πεπρωμένο μου
Όχι άλλη παραπληροφόρηση..

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Μονάχα εγώ




Εγώ μονάχα, τίποτα άλλο
κι από την άλλη όλοι εσείς
Συγχώρα με, μη με μισείς
Έχω θυμό πολύ να βγάλω
Εγώ μονάχα, κόντρα σ΄ όλους
δεν είναι τόσο ηρωικό
ξέρω απ΄ έξω τόσους ρόλους
ας μάθω και τον βασικό

Μονάχα εγώ κι άλλος κανένας
πρώτη φορά αληθινή
μόνη στη μέση της αρένας
με κατακόκκινο πανί
Με κατακόκκινο πανί
μόνη στη μέση της αρένας
Μονάχα εγώ κι άλλος κανένας

Εγώ μονάχα, πριν το τέλος
παίρνω κουράγιο κι όπου βγει
Το πόσο αξίζει ένα βέλος
κρίνεται πάντα στην πληγή
Τραγούδι: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Δισκογραφική: EMI Music Greece