Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος
Γιατί κάθε νύχτα να πέφτω στης σκέψης τα δίχτυα
να χάνομαι μεσ΄το μυαλό μου ταξείδια να κάνω στο χτες
Γιατί κάθε νύχτα να ψάχνω να βρω την αλήθεια
να βάζω φωτιά στ΄όνειρό μου με ψέματα και ενοχές
Ο κόσμος φοβάται ή μήπως εγώ
μη τύχει και δε ξημερώσει
μα κι αν ξημερώσει θ΄αγαπώ
το χέρι που μ΄έχει σκοτώσει
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
μονάχος μου παίζω σ΄αυτή τη σκηνή
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
βαριά τιμωρία μεγάλη ποινή
Γιατί κάθε νύχτα να λέω στην τύχη μου ρίχτ΄τα
τα ζάρια σου τα φυλαγμένα που πάντα κερδίζεις εσύ
Γιατί κάθε νύχτα να λέω στο φως καληνύχτα
κουβέντα να πιάνω με σένα και να μ΄απαντάει η σιωπή
Ο κόσμος φοβάται ή μήπως εγώ
μη τύχει και δε ξημερώσει
μα κι αν ξημερώσει θ΄αγαπώ
το χέρι που μ΄έχει σκοτώσει
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
μονάχος μου παίζω σ΄αυτή τη σκηνή
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
βαριά τιμωρία μεγάλη ποινή
