Εμένα με γνωρίζουνε οι πιο μεγάλοι δρόμοι
δρόμοι που τους περπάτησα μέχρι ν' αλλάξεις γνώμη
Βαθιά της νύχτας μου ρωγμή
πόσο ν' αντέξει ένα κορμί
της πίκρας τ' ανηφόρια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια
Εμένα με γνωρίζουνε οι πιο μεγάλες νύχτες
νύχτες που σε περίμενα κι όμως ποτέ δεν ήρθες
Βαθιά της νύχτας μου ρωγμή
πόσο ν' αντέξει ένα κορμί
της πίκρας τ' ανηφόρια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια
δρόμοι που τους περπάτησα μέχρι ν' αλλάξεις γνώμη
Βαθιά της νύχτας μου ρωγμή
πόσο ν' αντέξει ένα κορμί
της πίκρας τ' ανηφόρια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια
Εμένα με γνωρίζουνε οι πιο μεγάλες νύχτες
νύχτες που σε περίμενα κι όμως ποτέ δεν ήρθες
Βαθιά της νύχτας μου ρωγμή
πόσο ν' αντέξει ένα κορμί
της πίκρας τ' ανηφόρια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια
στίχοι του Κώστα Φασουλά
μουσική του Πάρη Περυσινάκη
Δυνατός (πολύ δυνατός όμως...) στίχος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομίζω ότι θα μπορέσω ν' αντισταθώ! Θα την 'κλέψω' την ανάρτηση κι συγγνώμη κιόλας!
:-)
Γιώργο
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα !!
Γιατί όχι? Εγώ κλέβοντας προχωρώ..
:)))