Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΣΥΜΦΕΡΕΙ (2)







Εμένα με συμφέρει να βγαίνει το φεγγάρι
και το προφίλ του ανθρώπου να υποφέρει
στα πούπουλα της χήνας που πήρε μαξιλάρι.
Μα πάλι, πού να κοιμηθεί
που δεν μπορεί, δε ξέρει.

Εμένα με συμφέρει δωμάτια που κοιτάνε
τον Αύγουστο στου ακάλυπτου τα μέρη.
Να γδύνονται οι γυναίκες κι ας μη τους αγαπάνε
τους άντρες που 'χουν απλωθεί στου κρεβατιού το χέρι.

Εμένα με συμφέρει να παίρνει η φύση εκδίκηση
για της ψυχής τη μαύρη, την άσκοπη διοίκηση.
Να ζούμε για να ζούμε δεν βλέπω την ουσία.
Γιατί δεν είναι ευ ζην αυτό,
αυτό είναι ευθανασία!

Τηλεφωνείς και σου 'ρχεται το γεύμα.
Στο πλάνο η Χιροσίμα με τ' άσπρο μανιτάρι.
Και γλώσσα φρέσκια, ελληνική,
χωρίς ούτε ένα πνεύμα.

Εμένα με συμφέρει τριήμερα που πάμε
με πράγματα και βάρκες φορτωμένοι,
που μια κομμένη ρίζα ανήμποροι κρατάμε.
Παιδιά, χορέψτε την Ιτιά με την καρδιά καμένη!




Εμένα με συμφέρει να παίρνει η φύση εκδίκηση
για της ψυχής τη μαύρη, την άσκοπη διοίκηση.
Να ζούμε για να ζούμε δεν βλέπω την ουσία.
Γιατί δεν είναι ευ ζην αυτό,
αυτό είναι ευθανασία!

Εμένα με συμφέρει που νιώθουμε όλοι κάτι
τις Κυριακές μετά το μεσημέρι
που μένεις στο τραπέζι και παίζεις με τ' αλάτι,
μα κάποια γεύση έχει χαθεί.
Κι ο άνθρωπος το ξέρει...


Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη

2 σχόλια:

  1. Μεγάλο τραγούδι!

    Ύμνος!!!

    Την (ενθουσιώδη) καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαίρομαι που σου αρέσει κι εσένα Γιώργο!!!
    Είναι ο «δικός» μου ύμνος.

    Μια εξίσου ενθουσιώδη καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή